İSRAİL’İN FİLİSTİN’DE YAPTIĞI ZULÜM HİÇBİR DİNE VE VİCDANA SIĞMAZ (6)

(...dünden devam)

Hz. Peygamber (s.a.v.), bu antlaşmaya dayanarak Amr ibn Ümeyye ad-Damrî'nin öldürdüğü iki güvencelinin diyetini vermek konusunda yardım istemek amacıyla birkaç sahâbîsiyle birlikte Nadîr Oğulları Mahallesine gitti.

Bu diyet meselesi de şu idi: Ebû Berâ isimli bir zâtın ricası üzerine Peygamber (s.a.v.), İslâm’ı yaymak maksadıyla Necd tarafına Münzir ibn Amr başkanlığında bir hey'et gönderdi. Bu hey'et Bi'r-i Mâ'ûne denilen yere gelince 'Âmir ibn Tufeyl ve adamlarının saldırısına uğrayıp öldürüldü. Onların arkasından gelen Amr ibn Ümeyye ile arkadaşı Ensârdan biri, arkadaşlarının öldürüldüğünü gördüler. Dövüşen Ensârlı da öldürüldü. Amr ibn Ümeyye tutsak alındı ve perçemi kesilerek bırakıldı. Amr bu halde Medine'ye dönerken arkadaşlarını öldüren 'Âmir oğullarından iki kişi, bilmeden kendisine arkadaş oldular. Amr, arkadaşlarının öcünü almak için o iki kişiyi uyurlarken öldürdü. Oysa Medine tarafından gelen bu iki kişiye Allah'ın Elçisi can güvencesi (emân) vermişti. Bu güvenceden dolayı 'Âmir oğullarına hatâ ile öldürme diyeti vermek gerekti. Âmir Oğulları, Nadîr Oğullarının müttefiki idiler.

İşte Peygamber (s.a.v.), bu iki kişinin diyetini vermekte katkıda bulunmaları için Nadîr Oğulları mahallesine gitti. Nadîr Oğulları:

"— Ey Ebû'l-Kāsim, hay hay olur, istediğini yaparız" diyerek yardım etmeğe söz verdiler. Fakat kendi aralarında fısıldaşmağa başladılar, bir suikasta yeltendiler: "Tam fırsat, adamı bir daha böyle uygun bir pozisyonda bulamazsınız, biri çıksın, bacadan üstüne taş yuvarlayıp bizi ondan kurtarsın" dediler. Görevlendirdikleri kimse bunu yapmak üzere bacaya çıkmıştı. Fakat Peygamber (s.a.v.) durumu sezdi ve bir işi varmış gibi acele oradan ayrıldı. Ardından arkadaşları geldiler:

— Yâ Resulallah, bizim haberimiz olmadan sen kalkmışsın? dediler.

— Yahudîlerin suikasta yeltendiklerini Allah bana haber verdi, ben de kalktım, dedi.

Ve Muhammed ibn Mesleme ile Nadîr Oğullarına haber salıp on gün içinde Medine'yi terk etmelerini bildirdi.

Yahûdîler gitmeğe hazırlanırken Abdullah ibn Übeyy ibn Selûl, onlara haber gönderip:

— Yurtlarınızdan çıkmayınız, kalelerinizde kalınız, benim iki bin adamım ve başka kabilelerden de yardımcılarım var. Onlar da sizin kalelerinize gelecekler, son fertlerine kadar sizin yanınızda çarpışacaklar, Kurayzalılar ve Gatafanlı müttefikleriniz de size yardım edeceklerdir, dedi.

(devamı yarın..)