MÜT‘A NİKÂHI (4)

(...dünden devam)

Müslim’in aynı bâbının 19. hadîsinde ve Nesâ’î’nin hadîsinde bu kadının yanında üç gün kaldığını söyleyen Sebre, İbn Mâce’nin hadîsinde yalnız bir gece kaldığını söylüyor ve şöyle devam ediyor: “Onunla evlendim, o gece yanında kaldım. Ertesi sabah Resûlullah (s.a.v.) in yanına geldim. Kendileri Rükn ile Bâb (Hacer-i Esved ile Ka‘be kapısı arasında) durmuş şöyle diyordu: Ey insanlar, ben size müt‘a için izin vermiştim. İyi biliniz ki Allah onu, Kıyâmet gününe kadar harâm kıldı. Kimin yanında böyle bir kadın varsa onu serbest bıraksın. Onlara verdiklerinizden hiçbir şeyi geri almayınız!”^[1]

Müt‘aya karşı olanların delîlleri:

Buhârîdeki rivâyette müt’anın, Hayber günü yasaklandığı^[2], Müslim’deki rivâyette Mekke’nin Fethinde yasaklandığı; Müslim’in başka bir rivâyetinde Huneyn Savaşının bir kolu olan Evtâs Savaşında yasaklandığı^[3], İbn Mâce ve Ebû Dâvûd sünenlerindeki hadîste de Vedâ Haccında yasaklandığı^[4] bildirilmektedir.

Görülüyor ki müt’anın, Allah’ın Elçisi ve Ebubekir döneminde, Ömer döneminin de bir kısmında mübâh olup uygulandığını bildiren hadîsler yanında; Hayber Savaşında yahut Mekke’nin Fethinde veya Evtâs’ta, ya da Vedâ Haccında yasaklandığını söyleyen rivâyetler de vardır. Bu rivâyetler çelişik olduğu için hadisçiler bunları bağdaştırmak üzere müt‘anın birkaç kez yasaklanıp serbest bırakıldığını söylemişlerdir. İmâm Nevevî'ye göre müt‘a hakkındaki yasaklama ve serbest bırakma iki defa olmuştur: "Hayber'den önce helâldi, Hayber'de harâm kılındı. Mekke'nin Fethinde mübâh kılındı, Evtâs da Mekke'nin Fethini müteâkib olmuştur. Bundan üç gün sonra ebediyyen harâm kılınmıştır."^[5]

(devamı yarın..)