KUR’ÂN’DA TABΑAT TASVÎRİ (18)

(...dünden devam)

Şimdi ondört asır önce ümmî bir toplum içinde yetişmiş, ümmî bir insanın bu ilmî gerçekleri kendi kendine bilmesi mümkün müdür? Hattâ ümmî değil, o zamanın eğitim görmüş bir insanının dahi ancak çağımızda keşfedilmiş bu gerçekleri bilmesi mümkün müdür? Bunun, vahiyden başka bir izah tarzı olabilir mi?

Güneşin ziyâ, ayın nûr kılındığı bildirildikten sonra “Yılların sayısını ve hesâbı bilmeniz için, Allah’ın, Aya konaklar belirlediği” bildirilmektedir. Ay, her gece birinde bulunduğu 28 konaktan geçer ki Araplar, Ayın geçtiği her noktayı, karşısında bulunan yıldız kümesiyle adlandırmışlardır. Bunlar: Seretân, Butayn, Süreyyâ, Deberân, Hek‘a, Hen‘a, Zirâ‘, Nesre, Tarf, Cebhe, Zühre, Sarfe, ‘Avvâ’, Simâk-i A‘zel, Ğafr, Zübânî, İklîl, Kalb, Şavle, Ne‘âim, Belde, Sa‘d ez-Zebâih, Sa‘d-i Bul‘, Sa‘du’s-su‘ûd, Sa‘du’l-ahbiye, Birinci Farğ, İkinci Farğ.

Bunlar Ayın çıplak gözle görülebildiği noktalardır. Ay yirmidokuz çektiği zaman bir, otuz çektiği zaman iki gece vardır ki çıplak gözle görülmez. İşte Ayın, bu noktalardan geçip tekrar eski noktasına gelmesi, ümmî toplumların zaman hesabına yardımcı olur. Gerçi Dünyânın Güneş çevresinde bir dönümü tamamlaması da Güneş yılını oluşturur ama Güneş Ay gibi değişik yerlerden görünmediği için Güneş takvimini bulmak, Astronomi bilgisini gerektirir. Fakat Ay takvimi, ümmî, kültürlü, köylü-kentli herkes için kolaylıkla kullanılabilir. Maamâfîh, Kur’ân-ı Kerîm, Güneşin de Ayın zaman hesabında kullanılabileceğini belirtmiştir: “Güneş ve Ay hesab iledir”, “Biz gece ve gündüzü, (kudretimizi gösteren) iki âyet yaptık. Gece âyetini sildik, gündüz âyetini aydınlatıcı yaptık ki hem Rabb'inizin lütfunu arayasınız ve hem de yılların sayısını ve hesabı bilesiniz. Biz her şeyi açık açık anlattık.” (İsrâ: 50(17)/12)

(devamı yarın..)