KUR’ÂN’DA TABΑAT TASVÎRİ (17)

(...dünden devam)

"5- Güneşi ziya, ay'ı nur yapan: yılların sayısını ve (vakitlerin) hesabı(nı) bilmeniz için aya (dolaşma) konaklar(ı) düzenleyen O'dur. Allah, bunları (boş yere değil), gerçek ile (hikmeti uyarınca) yaratmıştır. Bilen bir kavim için âyetleri açıklamaktadır. 6- Gece ve gündüzün değişmesinde ve Allah'ın göklerde ve yerde yarattığı şeylerde korunan bir topluluk için nice ibretler vardır." (Yûnus: 51(10)/5-6)

Yûnus: 51(10)/5-6. âyetlerde Güneşi ziyâ, Ay’ı nur vermek ve zamanı hesaplamak için yarattığı, bilenler için âyetlerini inceden inceye açıkladığı; gecenin, gündüzün birbirini izlemesinde ve Allah’ın göklerde ve yerde yarattığı şeylerde günâhlardan korunanlar için Allah’ın birliğine, O’nun kudret ve hikmetine işaretler bulunduğu belirtilmektedir.

Burada önemli bir nokta Güneşin ziyâ, Ay’ın da nur olduğunun belirtilmesidir. Bazı müfessirlere göre ziyâ ile nur aynıdır. Zemahşerî’ye göre ziyâ, nurdan güçlüdür. Bundan dolayı Allah, hidâyetini ziyâya değil, nûra benzetmiştir. Çünkü ziyâya benzetseydi, hiç kimse sapmazdı.

"Ve ayı bunların içinde nur yaptı. Güneşi de bir lamba yaptı.” (Nûh: 71(71)/16), “Ve (orada) parıl parıl parlayan bir lamba yarattık.” (Nebe’: 80(78)/13) âyetlerinden Güneşin bir sirâc, yani alev alev yanan bir enerji ve ışık kaynağı; Ayın da bir nur (ışık) olduğu anlaşılır. Sirâc, ışığı kendi ateşinden doğal kandildir. Bunun verdiği ışığa ziyâ denmiştir. Bunun ışığı olan ziyâ, kaynağın kendisinden oluşmaktadır. Güneşin ışığı, hidrojeni heliuma dönüştüren, zincirleme nükleer patlamalardan oluşmaktadır. Güneş, her an sayısız atom bombalarının patladığı bir kaynaktır ki bu patlamalardan kendisine tabi olan yıldızlara korkunç enerji ve ışık yayılmaktadır. Güneşin kendinden olan enerjisi, kendi sisteminin hayat kaynağıdır. İşte güneşin kendisinden olan ışığı ziyâ ta‘biriyle anlatılmıştır. Fakat Ay sönmüş, soğumuş, kabuk bağlamış bir gezegendir. Kendisinden bir ışığı yoktur. Ancak güneşten kendisine gelen ışığı yansıtır. İşte aydan yansıyan bu ışığa nûr denmiştir.

Âyetteki bir başka incelik de ziyâ kelimesinin, dav’ın çoğulu olma ihtimalidir. Zeccâc’a göre ziyâ, dav’ın çoğuludur. Bu takdirde Güneşten bir ışık değil, ışıklar geldiği anlatılmış olur. Gerçekten Güneşin, her an patlayan sayısız atom bombalarının her birinden ayrı ayrı ışıklar oluşur. Bu ışıklar tayftaki yedi rengi oluşturur. Demek ki Güneşin ışığı bir değil, yedi çeşittir. İşte bu ince noktaya işaret için Kur’ân’da Güneşin sadece ışık değil, ışıklar gönderdiği belirtilmiştir.

(devamı yarın..)