KUR’ÂN’DA TABΑAT TASVÎRİ (12)

(...dünden devam)

Ovalardan, vadilerden çağlayıp akan ırmaklar, suladıkları araziye canlılık, tabiata hayat verdikleri gibi çevreye de bambaşka bir letafet ve güzellik kazandırırlar. Irmak kıyısına gelen insanlar, ırmakta yıkanarak, güzel manzarayı seyrederek, akıp giden duru, berrak suyun etkisi ile kafalarını bulanık düşüncelerden durular, neş'e ve zindelikle dolarlar. İşte bu akıp giden büyük güç kaynağı suları Allah, insanın hizmetine vermiştir.

Güneşin ve ayın, canlıların, bitkilerin yaşamında büyük etkileri vardır. Bitkiler, güneş ışığı ile besinlerini sindirirler. Güneş ışığı görmeyen bitki solar. İnsanların ve hayvanların da güneş ışığına büyük ihtiyaçları vardır. Vücutta kemikleri sertleştiren güneş ışığıdır. Güneş ışığı birçok zararlı mikrobu öldürür, çevreyi zararlı maddelerden temizler.

Gündüzün ışığı, insanın çalışıp kazanmasını, gecenin karanlığı da uyuyup dinlenme ortamını sağlar. Bütün bunlar, insanın rahat yaşaması için Allah'ın verdiği temel nimetlerdir. Bu nimetlerden herkes yararlanır. Bu hava, toprak ve su yeryüzündeki bütün canlıların ortak malıdır. Daha bunların dışında Allah'ın yaratıp insanın istifadesine verdiği o kadar nimetler vardır ki saymakla tükenmez. İnsanın, kendisine bu kadar nimetleri bahşeden Allah'a hamd ve şükür edeceği yerde baş kaldırması, O'nun birliğini tanımayıp, O'na ortaklar koşması elbette büyük saygısızlık ve nankörlüktür.

"18- Gökten belli ölçü ve miktarda su indirip onu yerde durdurduk. Biz onu (indirmeğe kadir olduğumuz gibi) gidermeğe de kadiriz. 19- Onunla size, içlerinde sizin için birçok meyveler bulunan hurma ve üzüm bahçeleri yetiştirdik, onlardan yiyorsunuz. 20- Yine onunla Tûr-i Sînâ'dan çıkan, (meyvesi) yağlı olarak biten, yiyenlerin (yağına ekmeklerini) batıracakları bir (zeytin) ağac(ı) yetiştirdik." (Mü’minun: 74(23)/18-20)

Bu âyetlerde yüce Allah, gökten belli bir ölçü ve miktarda su indirip onu yerde oturttuğunu, yani yerin altına geçirip depo ettiğini ve onu tekrar gidermeğe yani kurutmağa kadir olduğunu; o su sayesinde insanların birçok meyve devşirdiklerini, hurma ve üzüm bahçeleri ve Tûr-i Sînâ'da biten, yiyenlerin ekmeklerine katık yaptıkları yağlı zeytin ağacı yetiştirdiğini bildirmektedir.

(devamı yarın..)