KUR’ÂN’DA TABΑAT TASVÎRİ (3)

(...dünden devam)

Yâsîn: 41(36)/33-45. âyetlerde de tapılmağa lâyık tek Tanrının yalnız Allah olduğunu kanıtlamak için O’nun yerde ve gökte yarattığı hârikalara, insanlara lütfettiği ni‘metlere işaret ediliyor:

Ölmüş, kupkuru olmuş yeri, yağdırdığı yağmurla yeşerten, ekinler, dâneler çıkaran, yeryüzünde hurma ve üzüm bahçeleri oluşturan; çeşmeler, kaynaklar fışkırtan Allah’tır. 35. âyetteki “لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَ مَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهمْ Ki o(suyun, yâhut bahçe)nin ürününden ve ellerinin emeğinden yesinler." cümlesinde zamir ya bahçelere, veya kaynaklardan akan suya gider. Yani insanların o bahçelerin meyvelerinden veya o suyun yetiştirdiği meyvelerden ve kendi ellerinin emeğinden elde ettikleri rızıkları yiyip Allah’a şükretmeleri gerekir. Yedikleri rızıklar, Allah'ın yarattığı su ve topraktan elde edilir. Kendileri de o bahçeleri, ekinleri sularlar; kazarlar; diktikleri ağaçlara bakarlar; meyveleri işleyip şıra, pestil, pekmez yaparlar. Allah'ın lütfu ve kendi çalışmalarıyla rızıklarını sağlarlar. Tanrı diye taptıkları şeyler kendilerine bir şey vermez. O halde yalnız, o rızıkları kendilerine lütfeden Allah'a şükretmeleri gerekir. O'ndan başkasına tapılmaz.

35’nci âyetteki "vemâ amilethu eydîhim" cümlesinde (mâ)nın, nâfiye (olumsuz takısı) olması da muhtemeldir. O takdirde mânâ: O meyveleri, ürünleri kendi elleri yapmadı, Allah yarattı, demektir. Fakat (mâ)nın mevsûl olması bağlama daha uygundur. Âyetin kastı şudur: İnsanlar, bahçelerin meyvelerinden ve kendi elleriyle yaptıkları şıra, pekmez gibi gıdalardan yiyip Allah'a şükretsinler diye Allah bunları, onlara lütfetmiştir.

36’ncı âyette bitkileri, insanları ve daha bilmedikleri nice şeyleri çift çift: Erkekli, dişili yaratan Allah'ın şânının yüceliği vurgulanıyor. Subhân: ne yücedir, eksikliklerden uzaktır anlamına gelir.

Dünyâda her şey alternatifli, zıtlı, erkekli ve dişilidir. İnsanlar erkekli, dişili olduğu gibi ağaçların, bitkilerin çiçekleri de öyledir. Bütün maddelerin temeli olan atomlarda da bu çiftlik görülür: Pozitif elektrik yüklü çekirdek ve onun çevresinde korkunç bir sür'atle dönen negatif elektrik yüklü elektronlar. "Âlemdeki her şeyin bir benzeri veya zıddı bulunur: Rûh ve cisim; madde ve kuvvet; cevher ve araz; enfüs ve âfâk; yer ve gök; karanlık ve aydınlık, dünyâ ve âhiret. Elektrik bile pozitif ve negatif diye ikiye ayrılır. Ancak burada asıl kasıt, bütün âlemin yaratıklarını anlatmak değil, bir şerîk ve nazîri (ortağı ve benzeri) bulunan bütün eşlerin, bütün çiftlerin yaratılmış olduğunu, yaratılmışların da yaratıcı olamayacağını anlatarak yaratıcının nezâhet ve birliğini ispat etmektir. Bundan başka ezvâc tabir olunmasında diğer bir nükte daha vardır ki insan hayatı için önceki nimetlerden daha önemli olan evlenme nimetinin yaratılmasına işaret ile şükre teşvik ifade eder" (Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'ân Dili: 5/4028)

(devamı yarın..)