KUR’ANDA PEYGAMBER’İN SÜNNETİ KONUSU (3)

(...dünden devam)

Â'mir oğulları, Nadîr oğullarının müttefiki idiler.

İşte Peygamber (s.a.v.), bu iki kişinin diyetini vermekte katkıda bulunmaları için Nadîr oğulları mahallesine gitti. Nadîr oğulları:

"— Ey Ebû'l-Kāsim, hay hay olur, istediğini yaparız" diyerek yardım etmeğe söz verdiler. Fakat kendi aralarında fısıldaşmağa başladılar, bir suikasta yeltendiler: "Tam fırsat, adamı bir daha böyle uygun bir pozisyonda bulamazsınız, biri çıksın, bacadan üstüne taş yuvarlayıp bizi ondan kurtarsın" dediler. Görevlendirdikleri kimse bunu yapmak üzere bacaya çıkmıştı. Fakat Peygamber (sav) durumu sezdi ve bir işi varmış gibi acele oradan ayrıldı. Ardından arkadaşları geldiler:

— Yâ Resûlâllah, bizim haberimiz olmadan sen kalkmışsın? dediler.

— Yahûdîlerin suikasta yeltendiklerini Allah bana haber verdi, ben de kalktım, dedi.

Ve Muhammed ibn Mesleme ile Nadîr oğullarına haber salıp on gün içinde Medine'yi terk etmelerini, on gün sonra orada kalanın öldürüleceğini bildirdi.

Yahûdîler gitmeğe hazırlanırken Abdullah ibn Übeyy ibn Selûl, onlara haber gönderip:

— Yurtlarınızdan çıkmayınız, kalelerinizde kalınız, benim kavmimden iki bin adamım ve başka kabilelerden de yardımcılarım var. Onlar da sizin kalelerinize gelecekler, son fertlerine kadar sizin yanınızda çarpışacaklar, Kurayzalılar ve Gatafanlı müttefikleriniz de size yardım edeceklerdir, dedi.

Nadîr Oğullarının lideri Huyey ibn Ahtab, 'Abdullâh ibn Übeyy'in sözüne güvendi. Allah'ın Elçisine: "Biz yurdumuzdan çıkmayacağız, elin­den geleni yap!" diye haber gönderdi.

Bunun üzerine Allah'ın Elçisi, Medine'de yerine Abdullah ibn Ümm-i Mektûm'u vekil bırakarak Nadîr oğulları üzerine yürüdü. Bayrağı Hz. Alî taşıyordu. Müslümanların geldiklerini gören Nadîr oğulları, kalelerinin üstüne çıktılar. Kurayzalılardan bir yardım gelmediği gibi Ab­dullah ibn Übeyy de sözünde durmadı. Gatafanlılardan da yardım görmeyen Nadîr oğulları, kalelerinde umutsuz kaldılar. Allah'ın Elçisi (s.a.v.) mahalleyi kuşattı, korkutmak için de bir hurmalıklarını kestirdi ve yaktırdı ki bu hurmalığa "Buveyre" denirdi. Yahûdîler: "Sen bozgunculuğu meneder ve bunu yapanları kınarken niçin hurmaları kestiriyor, yaktırıyorsun?" diye bağırdılar. İşte beşinci âyette buna işâret edilmektedir.

(devamı yarın..)