MUMTEHÄ°NE 60/9 AYET (5)

(...dünden devam)

Bazı müfessirler, 8’nci âyetin, "Harâm ayları çıkınca (Allah'a) ortak koÅŸanları nerede bulursanız öldürün; onları yakalayın, hapsedin ve her gözetleme yerinde oturup onları bekleyin. EÄŸer tevbe ederler, namazı kılarlar, zekâtı verirlerse yollarını serbest bırakın. Çünkü Allah bağışlayan, esirgeyendir" (Tevbe Sûresi: 5.) Ã¢yeti ile neshedildiÄŸini söylemiÅŸlerdir ki Taberî'nin dediÄŸi gibi bu görüşün bir anlamı yoktur(Câmi'u'l-beyân: 28/66.). Zira Tevbe Sûresindeki âyet, Müslümanlara saldıran müşrikler hakkındadır. Oysa bu sekizinci âyet tarafsızlar hakkındadır. Taberî şöyle diyor: "Sözlerin en doÄŸrusu ÅŸudur: Allah sizi, sizinle savaÅŸmayan ve sizi yurtlarınızdan çıkarmayan kimselere iyilik etmekten, onlara adâletli davranmaktan menetmez' Ã¢yeti ile yüce Allah, saldırmayan bütün milletlere, din sahiplerine iyilik etmeyi, onlara adâletli davranmayı buyurmuÅŸtur. Yüce Allah, âyetin hükmünü, bu sıfatı taşıyan bütün insanlara genelleÅŸtirmiÅŸ, belli bir topluma özgü kılmamıştır. Bu âyet mensûhtur demenin anlamı yoktur. Çünkü mü'minin, savaÅŸ ehlinden olan akrabâsına veya akrabâsı olmayan kimselere iyilik etmesi haram deÄŸildir. Ancak bu iyilik, Müslümanların sırlarını onlara söylememek, at ve silâh ile düşmanlara yardım etmemek ÅŸartıyla olmalıdır. (Bunun dışında Müslümanın, dâr-i harbden herhangi bir insana ÅŸahsen yardım etmesi haram deÄŸildir)" (Câmi'u'l-beyân: 28/66).

***