MUHAMMED BN EBUBEKIR'IN CESEDI YAKILDI MI? (2)

(...dünden devam)

Muhammed yanıtladı:

̶ Ey çulhacı Yahudinin çocuğu, o söylediğin şey, senin ve andığın kişinin yapacağı iş değil, Allah’a ait bir iştir. Allah dostlarını sular, düşmanlarını susuz bırakır. Sen ve adamların Allah düşmanlarısınız. Vallahi kılıcım elimde olsaydı siz yanıma yaklaşamazdınız ve ben bu duruma düşmezdim!

Muaviye bn Ḫudeyc ona:

̶ Biliyor musun sana ne yapacağım? Seni eşek derisine koyup ateşte yakacağım, dedi.

Muhammed yanıtladı:

̶ Olabilir. Nice Allah dostlarına böyle yapılmıştır. Ben Allah’tan senin beni yakacağın ateşi, Ḫalili İbrahim’e kıldığı gibi bana da serin ve esenlik kılmasını ve o ateşi sana ve senin dostlarına da Nemrud ve adamlarına yaptığı gibi yapmasını dilerim. Allah seni ve daha önce zikrettiklerini ve senin liderin Muaviye’yi, ve ̶ Amr bn Âs’ı ̶ göstererek şunu alevli ateşe atmasını, sönmeye yüz tuttukça ateşin alevini artırmasını dilerim.

Muaviye ona:

̶ Ben seni Osman’a karşılık öldürüyorum, dedi.

̶ Osman’dan sana ne? O zulmetti, Kur’ân’ın hükmünü bir kenara attı. “Allah’ın indirdiğiyle hükmetmeyenler fasıklardır!” (Maide: 47) İşte bundan dolayı biz kızarak Osman’ı öldürdük. Sen ve benzerlerin onun yaptıklarını kendisine güzel gösterdiniz. İnşaallah Allah bizi onun günahından temize çıkarmıştır. Ama sen Osman’ın günahına ortaksın. Allah seni de onun akıbetine uğratacaktır!

Buna son derece kızan Muaviye, Muhammed’i öldürdü ve eşek derisine koyarak yaktı.

Ya'kubî, Muaviye bn Ḫudeyc'in, Muhammed'i öldürdükten sonra cesedini eşek derisi içine koyup yaktığını söylemektedir (Ya'kubî, Târîḫ: 2/194). Mes'ûdî ve İbn Hibban ise Muhammed bn Ebubekir'in öldürüldüğüne işaret etmişler ama bu ayrıntıdan söz etmemişlerdir (Mes'ûdî, Murucu'z-Zeheb: 2/420; İbn Hibban, es-Sikat: 2/297; Merviyyatu Ebî Miḫnef, s.241). İbnu'l-Esîr de Taberî tarihinde bulunan Ebu Miḫ­nef rivayetini, Muaviye'nin Muhammed bn Ebubekir'e yazdığı mektubu at­layarak nakletmiş, Hz. Alî ile Muhammed bn Ebubekir arasında gidip gelen mektupların metnini vermiş; ama Taberî'nin kaydettiği Ebu Miḫ­nef rivayetinde bulunan Muhammed'in Muaviye ve Amr bn Âs'a cevabını atlamıştır (Bkz. el-Kâmil fî't-Târîḫ: 2/409-414).

Sallabî'ye göre Şîî Ebu Miḫnef, gerçeğe aykırı şeyler söyleyerek tarihi gerçekleri değiştirmeğe çalışmıştır. Gerçekten Muaviye bn Hudeyc’in, Muhammed bn Ebubekir’i öldürdükten sonra cesedini eşek derisine koyup yaktığı şeklindeki rivayet, ya Ebu Miḫnef’in ya da onun naklettiği kişinin uydurması olabilir. Çünkü bunun mantıklı bir yanı yoktur. Adam Muhammed’in cesedini yakmak istese yakabilir, cesedini niçin eşek derisine koysun? Sonra eşek derisi hemen orada hazır mıydı? Bunun için bir eşeğin öldürülüp derisinin soyulması gerekirdi. Niçin bu kadar uğraşsınlar? Kaldı ki böyle bir davranışın, Muhammed’in, Amr’ın adamları arasında bulunan kardeşi Abdurrahman’ı ve özellikle de Medine’de inzivaya çekilmiş bulunan kız kardeşi, Mü’minler annesi Hz. Âişe’yi son derece inciteceğini düşünmez miydi? Bu rivayetin, iki grup arasındaki düşmanlığı körüklemek için uydurulduğu kanısındayız.

Bu konuda ayrıntı için Hz. Alî adlı kitabımıza bakılmalıdır.

Fakat Hz. Ayşe'nin bu olaydan sonra et yemediği mevsuk değildir.

***