KUR’ÂN YANLIŞ MI AKTARMIŞ

Merhaba Sayın Hocam, Tevrat’ın yaratılış kitabında pişmiş tuğla ile kule yapımından bahsedilir, Babil şehrinde (Genesis 11/1-9).

Kuran’da ise yine pişmiş çamur ile (tuğla) kule yapımından bahsedilir. Ancak bu bahis Mısır’da ve Firavun zamanındadır. (Kasas 38)

Bu anlatım oryantalistlerin ve Kuran düşmanlarının bu konuda hâşâ Hz. Peygamberimizin bu anlatımı Tevrat tan kopya ettiği ve fakat yanlış aktardığı iddialarına sebep olmuştur. Sizin bu konudaki görüşünüzü rica ederim. Tevrat’taki anlatım gerçekten de Kuran’daki gibi midir? Bu benzeşimi bu şekilde yorumlayanlara nasıl örneklerle cevap verelim. Siz değerli Hocamın fikri ve cevabı beni bu konuda ferahlatacaktır eminim. Çok teşekkür ederim.

Cevap: Oryantalistler ne derse desin, garaz ve düşmanlıklarını sergiliyorlar. Kur'ân, kendinden önceki İlahi kitapları doğrular ve onlardan bazı kıssa ve prensipler de nakleder. Ancak O Kitapta bulunan bilgilerin ayrıntısını değil, özünü alır. Aktardıklarını da sonradan o Kitaplara sokulan katmalardan ayıklayarak aktarır. Maksat insanlara, bildikleri bir şeyi anımsatarak öğüt vermektir. Kur'ân'ın anlattığı kıssalar (öyküler) Tevrat'ta vardır ama Kur'ân Peygamberlere yakışmayacak söylemleri almaz. Meselâ Lût'un, sarhoş olup kendi kızlarıyla yattığını almaz. Çünkü böyle bir şey peygambere yakışmaz. Ama bu ifadeler Tevrat'ta vardır. Kur'ân, Davud'un, komutanının karısıyla yattığını da almaz, es geçer. Ama O kitapta vardır bu söylemler. Ben size "Kur'ân Ansiklopedisi" adlı eserimde "İ'caz-ı Kur'ân" maddesini ve Moris Bukay'ın "Tevrat-İncil, Bilim ve Kur'ân" adlı eserini okumanızı tavsiye ederim. Bu kitapta o Kur'ân'a salyalarıyla saldıran insan müsveddelerinin cevabı vardır.

SORUMLULUK TEBLİĞ İLE BAŞLAR

Hocam Kur’ân'a göre, mesela barbar ya da ilkel kavimler, kabileler gibi kendisine hiçbir uyarı gelmemiş olan kimseler sorumsuz mudur? Bu kişilerin durumunu reenkarnasyonla açıklamamız mümkün müdür?

Cevap: Yüce Allah, İsra Suresinde "Biz elçi göndermedikçe azâb edecek değiliz." (İsra: 15) buyurmaktadır. Sorumluluk ancak tebliğ ile başlar. Kendilerine tebliğ ulaşmayan kimseler dinin emirlerinden sorumlu olmazlar. Ancak onlar da kendilerine verilen düşünce yeteneğiyle Allah'ın varlığını kabul etmek ve sağduyunun gösterdiği iyilikleri yapmak, kötülüklerden kaçmakla yükümlü olurlar. Bu, dini emirlerden sorumluluk anlamına gelmez, akıl kurallarına uyma gereğini belirtir. Gerçeği Allah bilir. Hiç kimse âhiret işlerini ve ezelin sırlarını bilemez.