CENNET ANALARIN AYAKLARI ALTINDA’DIR (2)

(...dünden devam)

“Kime iyilik edeyim diye soran bir sahabiye Allah Resulü, üç defa ‘Annene, annene, annene demiş, sonra babana, sonra derece derece yakınlara iyilik etmesini buyurmuştur.” (Camiu Ma’mer: 20121;… )

Cahime Sülemî’nin anlatımına göre kendisi Allah Resulü ile birlikte savaşa katılmak için izin ister. Muâviye Bir hadiste şöyle demiş:

“Allah’ın Elçisi (s.a.v.)e geldim:

- Ey Allah’ın Elçisi, ben sırf Allah rızası ve âhireti kazanmak için

seninle beraber cihada katılmak istiyorum, dedim.

- Yazık sana, annen sağ mı dedi.

- Evet, dedim.

- Dön annene iyilik et (ona bakım), dedi.

Sonra başka yanından gelip:

- Ey Allah’ın Elçisi, ben sırf Allah rızası ve âhireti kazanmak için

seninle beraber cihada katılmak istiyorum, dedim.

- Annen sağ mı dedi,

- Evet., dedim.

Sonra ön tarafından gelip:

- Ey Allah’ın Elçisi, ben sırf Allah rızası ve âhireti kazanmak için

seninle beraber cihada katılmak istiyorum, dedim.

- Yazık sana, dön, onun ayağına sarıl. Cennet ondadır! Dedi.” (İbn Hanbel’in Müsnedinde 15538 numara ile yer alan bu rivayetin senedi kuşkuludur. Kanaatimize göre hadise katmalar olmuştur. Hiçbir şey cihaddan üstün olamaz. Sahabiler ebeveynlerinin ve akrabalarının şiddetle karşı olmalarına rağmen İslam’a sarılmış ve İslam uğrunda cihadetmişlerdir. Böyle iken Peygamber Aleyhisselamın, cihada katılmak isteyen bir sahabiyi geri çevirmesi pek tutarlı görünmüyor. Ancak bu zatın annesinin gerçekten bakıma ciddi ihtiyacı dolayısıyla Hz. Peygamber bu zatı annesine bakmaya yöneltmiş olabilir.

Hadisin metni şöyledir:

عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ جَاهِمَةَ السُّلَمِيِّ، قَالَ: أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي كُنْتُ أَرَدْتُ الْجِهَادَ مَعَكَ، أَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ. قَالَ: "وَيْحَكَ! أَحَيَّةٌ أُمُّكَ؟ " قُلْتُ: نَعَمْ، قَالَ: "‌ارْجِعْ فَبَرَّهَا".

ثُمَّ أَتَيْتُهُ مِنْ الْجَانِبِ الْآخَرِ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي كُنْتُ أَرَدْتُ الْجِهَادَ مَعَكَ، أَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ، قَالَ: "وَيْحَكَ! أَحَيَّةٌ أُمُّكَ؟ " قُلْتُ: نَعَمْ، يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ: "فَارْجِعْ إِلَيْهَا فَبَرَّهَا".

ثُمَّ أَتَيْتُهُ مِنْ أَمَامِهِ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي كُنْتُ أَرَدْتُ الْجِهَادَ مَعَكَ، أَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ. قَالَ: وَيْحَكَ!

أَحَيَّةٌ أُمُّكَ؟ " قُلْتُ: نَعَمْ، يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ: "وَيْحَكَ! الْزَمْ رِجْلَهَا، فَثَمَّ الْجَنَّةُ" (حسن لغيره، وقد اختلف في إسناده، انظر "مسند أحمد" (15538).

***