NAMAZLARIN CEM‘İ (5)

(...dünden devam)

Peygamber(s.a.v.)in bazı zamanlarda, özellikle sefer esnasında iki namazı birlikte kıldığına dair hadîsler çoktur. Ashâb-ı kirâmdan Abdullah ibn Ömer (r.a.) diyor ki: “Allah’ın Elçisi (s.a.v.) sefer esnasında acele yürümek gerektiğinde akşamla yatsıyı beraber kılardı.” Hz. Enes de şöyle demiştir: “Peygamber (s.a.v.) seferde iki namazı beraber kılmak istediği zaman öğleyi erteler, ikindi vakti girince öğle ile ikindiyi birlikte kılardı.”

Abdullah ibn Abbâs da: “Allah’ın Elçisi (s.a.v.), bir korku ve sefer olmadığı halde Medîne’de öğle ile ikindiyi birlikte kıldı” demiş, Hz. Peygamber’in neden böyle yaptığını soran kimseye: “Ümmetine güçlük çıkarmak istemediği için böyle yaptı!” yanıtını vermiştir . Bu konuda Buhârî ve Müslim’den ayrı olarak öteki hadîs mecmu‘alarında da birçok hadîs mevcuttur.

Namaz için gönlün boş, huzurlu zamanların seçilmesi önemlidir. Huzursuz namaz gerçek namaz değil, bir şekildir. Gerçek namaz, kulun gönül huzuru ile kendisini Allah’a teslîm ederek, daha doğrusu tam Müslüman olarak kıldığı namazdır.

Prof. Dr. Fazlu’r-Rahman da bu konuda şöyle diyor

“Namaz vakitlerinin aslında üç olduğu hususu, Hz. Peygamber’in, hiçbir sebep olmaksızın, bu dört vakit namazı iki vakit namaz şeklinde birleştirdiğinin rivâyet edilmesinden de anlaşılmaktadır. Namazların sayısının başka hiçbir seçeneğe yer bırakmaksızın değişmez bir şekilde beş olarak saptanması, Hz. Peygamber’den sonraki devirde olmuş ve namaz sayısının aslında üç olduğu hususu, namazların sayısının beş olduğu fikrini desteklemek için ortaya atılan Hadîs dalgası altında kaybolmuştur.”

***