Seta

KUR’ÂN ANSİKLOPEDİSİ (6)

 (...dünden devam)

Bedir Savaşı gazilerinden Nuaymân, son derece şakacı bir insandı. Bir gün Medine'ye bir göçebe gelir, Mescid'in çevresinde devesini yıkıp içeri girer. Arkadaşları Nuaymân'a: 'Şu deveyi kes, yiyelim, ete çok ihtiyacımız var. Sonra Allah'ın Elçisi, parasını öder' derler. Nuaymân deveyi keser. Göçebe çıkıp da devesinin kesildiğini görünce çığlık atar, Peygamber'i çağırır. Allah'ın Elçisi, dışarı çıkar, fakat Nuaymân kaçıp Hz. Peygamber’in halası Ḍıbâ‘a'nın evinde bir hendeğe gizlenir, üzerini hurma dallarıyla örter. Kendisini arayan Allah'ın Elçisi gelir, bir adam sesini yükselterek 'Onu görmedim yâ Resûlal­lâh' derken parmağıyla da Nuay­mân’ın saklandığı yeri işaret eder. Allah'ın Elçisi, Nuaymân'ı saklandığı yerden çıkarır, yüzüne bulaşan samanları, çöpleri temizler, niye böyle yaptığını sorar.

– Yâ Resûlallâh, seni buraya getirip yerimi gösterenler öyle yapmamı istemişti, der.

Eliyle Nuaymân'ın yüzünü temizleyen Allah'ın Elçisi güler ve devenin parasını öder.

Nuaymân, Medine'ye turfanda ne gelse hemen onu satın alıp Allah'ın Elçisine getirir:

– Sana hediyedir, yâ Resûlallâh, derdi.

Malın sahibi gelip de parasını isteyince Nuaymân onu, Peygam­ber (sav)e getirir:

– Yâ Resûlallâh, bu adama şunun parasını ver, derdi. Peygamber (selâm ona):

– Sen onu bana hediye etmemiş miydin? deyince:

– Yâ Resûlallâh, benim param yok, ama onu senin yemeni istedim, diye cevap verir.

Peygamber (s.a.v.) de güler ve adama parasının verilmesini emrederdi.

Nuaymân, Hz. Ebubekir ve Süveybit, üçü ticaret için Bus­râ'ya giderler. Ebubekir çarşıda iken Nuaymân acıkır, Suveybit'ten yemek ister. Fakat Sü­veybit, Ebubekir gelmeden yemek vermeyeceğini söyler. Canı sıkılan Nuaymân: 'Ben sana yapacağımı bili­rim' der ve çarşıdaki celepçilere gider:

– Benim bir kölem var, dillidir, yakışıklıdır. Almak isterseniz size sata­yım. Yalnız o kendisinin hür olduğunu söyleyebilir. Sa­kın aldanmayın, o ne derse desin, eğer alıcı iseniz buyurun!' der.

Adamlar gelirler, 'Biz seni satın aldık' deyip Süveybit'in boy­nuna ipi ta­karlar. 'Yahu ben hürüm, bu adam şaka yapıyor!' diye feryadederse de: 'Biz senin haberini aldık, böyle söyleyeceğini bili­yorduk' derler ve alıp götürürler.

Ebubekir geldikten sonra gidip adamları bulur, paralarını geri verip Sü­veybit'i kurtarır. Döndükten sonra olayı Allah'ın Elçisine anlatırlar. Resû­lullah ve arkadaşları, bir yıl bu olayı söyleyip gülerler. (Kezâ bkz. İbn Hanbel, Müs­ned: 6/316).

(devamı yarın..)