İSRAİL’İN ZULMÜ: HZ. İSA'YA YAPTIKLARI ZULÜM (29)

(...dünden devam)

‘ÎSÂ(ALEYHİSSELÂM)

Îsâ (selâm ona): Allah’ın bir mu‘cizesi olarak bâkire Meryem’den Beytlahm’de doğmuştur. Matta İncîli Îsâ ile İbrâhîm arasında 42 nesil olduğunu söyler ve İbrâhîm’den Îsâ’ya şu ataları sayar: İbrâhîm, Ya‘kûb, Yahuda, Perets, Hetsron, Ram, Amminadab, Nahşon, Salamon, Boaz, Obed Yesse, Dâvûd, Süleyman, Rehoboam, Abbiya, Asa, Yehoşafat, Yoram, Uzziya, Yotam, Ahaz, Hizkiya, Manasse, Amon, Yoşiya Yekonya, Şealtiel, Zerubbabel, Abiud, Elyakim, Azor, Sadok, Ahim, Eliud, Eleezar, Matta, Ya‘kûb, Yûsuf. Yûsuf Îsâ’nın annesi Meryem’in nişanlısı idi. Henüz evlenmeden önce Meryem, Rûhu’l-Kudüs’ten gebe kalmış ve bu kendisine rü’yâsında bildirilmiş, doğduktan sonra Yûsuf, karısını ve ‘Îsâ adını verdiği çocuğu Mısır’a götürmüştür. Kral Herodes’in ölümünden sonra tekrar ülkesine dönüp Nâsıra’ya yerleşmiştir. Artık büyümüş olan ‘Îsâ, Ürdün ırmağı kıyısında insanları su ile vaftiz eden Yahyâ’nın yanına gidip onun tarafından vaftiz edilmiştir. Yahyâ’nın yakalanıp öldürülmesi üzerine ‘Îsâ, Nâsıra’dan ayrılıp Zebulun ve Naftali sınırlarında deniz kıyısında bulunan Kefernahom’a gelmiş, bölgedeki yerleşim yerlerinde dolaşarak Yahûdî dinini aslî sadeliğine kavuşturmaya çalışmıştır. “Benim şerîati yıkmağa geldiğimi sanmayın, ben yıkmağa değil, tamamlamağa geldim” demiştir (Matta: 5/17).

Peygamberlik misyonuna başlamadan önceki hayatı hakkında, sadece Beytlahm’da doğup Mısır’a gitmesi ve bir süre sonra âilesiyle birlikte Nâsıra’ya dönmesinden başka bir şey bilinmiyor. Yahyâ tarafından vaftiz edildikten bir süre sonra kendisi peygamberlik misyonuna başlamış, Yahûdî din adamlarının direnciyle karşılaşmış, bu yüzden Kudüs dışındaki bucak kentlere giderek öğretilerini yaymağa çalışmıştır.

Onun hayatı ve öğretileri, Hıristiyan yazarlar tarafından İncîllerde özetlenmiştir. ‘Îsâ, öğretilerini yaymağa başladığı zaman, Filistin’deki Bizans uydusu Yahûdî Devletinin başında Vali Pilatus vardı. ‘Îsâ’nın öğretileri, dini bir çıkar haline getirmiş olan Yahûdî hahamlarını kızdırmış, bu çıkarcı din adamları, onu Kaysere karşı insanları kışkırtan, dini inkâr eden inançsız bir insan olarak tanıtmışlardı. Hıristiyan kaynaklarına göre vâli Pilatus, ‘Îsâ’yı yakalatıp Yahûdî hahamları tarafından yargılattıktan sonra çarmıha gerdirerek idam etti. Kur’ân-ı Kerîm’e göre de Allah onu korudu. Onu değil, başka birini ona benzeterek öldürdüler. Meryem: 44/16-34; Mü’minûn: 74/50; Bakara 92/42-61; Nisâ: 98/156-159, 171-172’nci âyetler de kısa veya uzun olarak Hz. ‘Îsâ’dan söz etmektedir.

İslâm Ansiklopedisi’nde Îsâ maddesini yazan D. B. Macdonald’ın belirttiğine göre bu ad, Yahûdîlerden Araplara geçmiş bir şekildir. Yahûdîler, duydukları kin ve düşmanlık nedeniyle Îsâ’ya Esau derler ve Esau’ın rûhunun ona geçtiğini iddiâ ederlerdi. Bazılarına göre de Îsâ adı, Mûsâ’ya nazîr olarak Süryânî Yeşû‘ kelimesinden kaynaklanmıştır. İsmin İslâm’daki îzâhı için bakınız: Beyzâvî, Kur’ân, III. 40; nşr. Fleischer, I.156, s. 2.

(devamı yarın..)