HELALLİK /PSİKOLOJİK BUHRAN (2)

(...dünden devam)

Burada şu hususu da belirteyim: fazlaca evhamlı, takıntılı bir o kadar da vesveseli bir kimseyim. Bu kendi dediğim bir söylem ile sınırlı olmayıp; çevremdeki insanlar tarafından da görülen bir durum.

Belirtmek gerekirse kafaya tek taktığım şey bu değil; bu konuda kendimi rahatlatıyorum, başka bir şey geliyor aklıma; acaba o da mı kul hakkıydı o da şöyle miydi? gibi çeşitli versiyonlarla aklıma birçok şey gelip gidiyor.

İşin ilginç tarafı ise; bu tarz şeylerin hepsi 13 yaş ve altı dönemde olan şeyler. Yani ondan sonrası adına bir şey hiç gelmiyor. Hal böyleyken bu durumlar; birtakım olumsuz düşünceler üzerinden beni manevi olarak esir alıyor.

Dolayısıyla ne işime, görevime kendimi verebiliyorum. Ne de ruhi düzenim kalıyor. Mesleki liyakatimi sorgulamak bunlardan sadece bir tanesi…

Bu Haleti ruhiye bende 1 yıldır devam ediyor. Son olarak nasıl bir yol izlenmeli, bu olaylar tamamen vesveseden mi ibaret, yoksa kul hakkı adına ilaveten bir şey yapmak gerekir mi? Olayları ayrıntılı bir şekilde açıkladım...

Sizi kısmen duyduğum kadarıyla tanıyan biriyim. Size baş­vurmak istedim. Şimdiden Allah razı olsun Hocam. Hayırlı çalışmalar dilerim.. 

Cevap: Değerli genç arkadaşım, bir kere 13 yaşında insan çocuktur. Çocuk yaptıklarından sorumlu olmaz. Hadiste kişi ihtilam oluncaya yani olgunluk yaşına erinceye dek onun hatalarının yazılmayacağı belirtilmiştir.

Ayrıca o yaşta iken sizin sözünüz bir korku refleksi ile söylenmiş bir sözdür. Daha sonra bu sözü söylemenizden ötürü de pişman olmuşsunuz. Yani o yanlış hareketten dönmüşsünüz. Bunun adı tevbedir. Peygamberimiz: "التائب من الذنب كمن لا ذنب له: Günahtan tevbe eden, hiç günah işlememiş gibidir." buyurmuştur. Yıllarca yaptığınıza pişman olduğunuz bir şeyin ardına düşmenin hiçbir anlamı yoktur. Bu tutum, Allah'ın rahmetinden umut kesmek olur ki bu, mü'minlere yakışmaz. Cenabı Hak: "Lâ taknatû min rahmetillah: Allah'ın rahmetinden umut kesmeyiniz. Allah bütün günahları bağışlar" buyurmaktadır. Ve yine Allah'ın rahmetinden ancak inkârcıların umut keseceği vurgulanmaktadır. Siz din görevlisi olduğunuza göre inanan bir insansınız. O halde hala bu işin ardına düşmek size zarar verir. Asıl günah, Allah'ın af ve mağfiretinden umut kesmektir. Hadisi şerifte "Eğer insan Allah katındaki af ve merhametin miktarını bilse, kâfir bile cennete girmeyi umar!" buyurulmuştur.

Uzun lafın kısası siz sözünü ettiğiniz olayı unutun. Ben sizin hatanızın olmadığına, olsa bile affedildiğine inanıyorum. Dünyayı böyle vesveselerle başınıza dar etmeyin.

Bil kadî-hâcâtı

Kıl ana münacatı

Terk eyle murâdâtı

Mevlâ görelim neyler

Neylerse güzel eyler

Size Allah Taâlâ'dan gönül huzuru dilerim.

***