105/49 HUCURÂT SÛRESİ (1)

Adını dördüncü âyetteki "el-hucurât" kelimesinden alan sûrede mü'minlere bazı görgü kuralları, Peygamber'e ve birbirlerine karşı nasıl davranmaları gerektiği anlatılmakta, insanların eşitliği, imanın gönül işi olduğu vurgulanmaktadır.

Bölümleri arasındaki yakınlık, bütün âyetlerinin bir defada veya birbiri ardınca indiği kanâatini vermektedir. Bazı âyetlerinin iniş sebebi hakkında rivayet edilen olayların, sûrenin inişinden önce vuku bulmuş olaylar olduğunu sanıyoruz.

Medine'de, Mücâdele Sûresinden sonra inmiş olması kuvvetle muhtemel bulunduğundan, Muhammed İzzet Derveze, tefsîrinde bu sûreyi, Mücâdele Sûresinden sonraya koymuştur. 18 âyeti içeren sûre, Resmî sıralamaya göre 49’ncu, iniş sırasına göre 105’nci sûredir.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمـٰـنِ الرَّحِيمِ

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(1) يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ(2) إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ(3) إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ(4) وَلَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُوا حَتَّى تَخْرُجَ إِلَيْهِمْ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ(5) : Rahmân ve Rahîm Allâh'ın adıyla. 1- Ey inananlar, Allâh'ın ve Elçisinin önüne geçmeyin. Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah, işi­tendir, bilendir. 2- Ey inananlar, seslerinizi, Peygamberin sesinin üstüne çıkarmayın, birbirinizle yüksek sesle konuştuğunuz gibi, onunla da öyle yüksek sesle konuşmayın; yoksa siz farkında ol­madan amelleriniz boşa gider. 3- Allah'ın Elçisinin huzurunda seslerini kısanlar, öyle kimselerdir ki Allah, onların kalblerini, takvâ için imtihan etmiş(onların takvâya ehil olduklarını anla­mış)tır. Onlar için mağfiret ve büyük bir mükâfât vardır. 4- Oda­ların arkasından sana bağıranların çoğu, düşüncesiz kimselerdir. 5- Onlar, sen kendilerinin yanına çıkıncaya kadar bekleselerdi, elbette kendileri için daha iyi olurdu. Allah bağışlayandır, esirge­yendir.

(devamı yarın..)