TASAVVUF, SEYRİ SÜLUK VE MÜRŞİDİ KÂMİL HAKKINDA (5)

(...dünden devam)

"Kim Bakara Sûresinin sonundan iki âyet okursa onlar ona yeter." (Buhârî, Müslim, Ebû Dâvûd, Tirmizî, Nesâî, İbn Mâce, İbn Ḫuzeyme (et-Terğib, 2/446) 

Bakara Sûresinin sonundan iki âyet, "âmene’r-rasûlü" ile onun devamı "lâ yukellifullâh" (285-286). âyetleridir. 

"Rasûlullah buyurdu ki: ‘Biriniz bir gece içinde Kur’ân’ın üçte birini okumaktan âciz mi?’ Bu Ashâba güç geldi. Dediler ki: ‘Hangimiz buna güç yetirir yâ Rasûlullah?’ Buyurdu ki: ‘Allahu’l-vâhidu's-samed, Kur’ân’ın üçte biridir’.” (Buhârî, Müslim Nesâî (et-Terğîb, 2/447)]

Peygamberimiz (sav) şöyle de tekbir ederdi: “لاَ إلٰهَ إلاَّ الله وَحْدَهُ أَعَزَّ جُنْدَهُ وَنَصْرَ عَبْدَهُ وَ غَلَبَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ فَلاَ شَيْءَ بَعْدَهُLâ ilâhe illAllahu vahdehû eazze cündehû ve nasara abdehû ve ğalebe’l-ahzâbe vahde­hû felâ şey’e ba’deh (Allah’tan başka tanrı yoktur. O, askerini güçlendirdi, kuluna yardım etti, tek başına birleşik kuvvetleri bozdu. O’ndan sonra hiçbir şey yoktur.)" (Müslim, Zikir, bâb: 18)

 Na­sıl Zikret­me­li:  

Zikir, tasavvufta sistemleştirilmiş, bazı esaslara bağlanmıştır. Tasavvuf usulûne göre aşağıdaki şekilde zikir yapılırsa ruh gitgide sâfiyyet kazanır: 

Mümkünse gecenin son üçte birinde, değilse günün uygun bir saatinde abdest alıp iki rekât namaz kılmalı, kıbleye karşı oturup 25 kere "Estağfirullah" dedikten sonra bir Fatiha, üç ihlâs, üç salavât-ı şerîfe okuyup sevabını Hz. Peygamber Efendimizin ve evliyâullâhın ruhlarına bağışlamalı, on beş dakika kadar âhireti düşünmelidir. Bundan sonra dilini üst damağına yapıştırarak sadece kalbiyle "Allah, Allah, Allah..." diye zikretmelidir. Allah’ı böyle anarken kâinatta O’ndan başka her şeyin yok olduğunu, yalnız O’nun var olduğunu düşünmelidir. 45-50 dakika kadar böyle zikrettikten sonra yine bir Fatiha, üç ihlâs, üç salavât-ı şerîfe okuyup Peygamber Efendimizin ve evliyâullâhın ruhlarına bağışlayıp kalkmalıdır. Bundan sonra da işinin başında, çalışırken, gezerken her yerde Allah’ı unutmamaya gayret etmelidir. Bu tür zikir netîcesinde kalb sâfiyyet kazanır, hattâ bazı nurlar görünebilir ama böyle nurlar görünsün diye değil, sırf Allah’ın rızâsına ermek için O’nun adını anmalı, aşk-ı ilâhîye yanmalıdır. İnsanı gerçek kemâle ulaştıran, şüphe yok ki aşk-ı ilâhîdir, yani Allah sevgisidir.

***