KÜFÜR VE İSYÂN (1)

“İnkâr edenlere gelince, onları uyarsan da, uyarmasan da, onlar için birdir; inanmazlar.” (Bakara: 92(2)/6)

Küfrün Anlamı:

Küfr: Tamamen örtmek, gizlemek demektir. Bu kök anlamın­dan ötürü tohumu ekip toprağın altında gizlediği için çiftçiye ve varlıkları örttüğü için geceye de kâfir (örtücü) denilir. İşte bu anlam­dan hareketle, bir hakikati gizlemeğe, kabul etmemeğe, bir iyiliği veya ni‘meti inkâr etmeğe, bunun kadrini bilmemeğe de küfr den­miştir. İman düşüncesini örtme eylemi olan küfr, îmânın karşıtı olduğu gibi, şükrün de karşıtı olur. Îmânın karşıtı olarak küfr, inan­mamak, kabul etmemek, tanımamak anlamlarına gelir. Küfrü’n-ni‘met: ni‘meti örtmek, görmemek, şükrünü edâ etmemek suretiyle ni‘mete nankörlük etmektir. Kâfir kelimesinin çoğulu: kâfirûn, küffâr ve keferedir. Ancak küffâr kipi imansızlık hakkında, kefere kipi de ni‘mete karşı nankörlük hakkında kullanılır.

“Muhammed Allah'ın elçisidir. Onun yanında bulunanlar, kâfirlere karşı katı, birbirlerine karşı merhametlidirler. Onların, rükû‘ ve secde ederek Allah'ın lütuf ve rızâsını aradıklarını görür­sün. Yüzlerinde secde izinden nişanları vardır. Onların Tevrât'taki vasıfları ve İncîl’deki vasıfları da şöy­le bir ekin gibidir ki, filizini çıkardı, onu güçlendirdi, kalınlaştı, derken gövdesinin üstüne dikil­di, ekincilerin hoşuna gider, onlara karşı kâfirleri de öfke­lendirir bir duruma geldi. Allah onlardan inanıp iyi işler yapanlara mağfiret ve büyük mükâfât va'detmiştir.” (Fetih: 109(48)/29) âyetinde iki defa geçen küffâr’dan birincisi inanmayanlar, ikincisi çiftçiler anlamında­dır.

“Bilin ki dünyâ hayâtı bir oyun, eğlence, süs, ken­di aranızda övünme mal ve evlâd çoğaltma yarışıdır. (Bu) Tıpkı bir yağ­mura benzer ki; bitirdiği ot, küffârın (ekincilerin) hoşuna gider.” (Hadîd: 112(57)/20) âyetinde geçen küffâr kelimesi de çiftçiler anlamın­dadır. “İşte onlar kâfirler, Hak'tan sapanlardır.” (Abese: 24(80)/42) âyetinde ve benzerlerinde geçen kefere kipi de daha çok ni‘mete nankörlük edenler anlamındadır. Fecere ise fâsık Müslü­manlar hak­kında da kullanılır.

Aynı kökten gelen keffâret de günâhı örten şey demektir. Oruç keffâreti, yemîn keffâreti, zıhar keffâreti gibi.

(devamı yarın..)