KUR’ÂN NEDEN HİNT VE ÇİN DİNLERİNDEN, BUDİZM’DEN SÖZ ETMEZ?

Hocam merhabalar, Sözü uzatmadan kısaca sorumu sormak istiyorum. Bakara 62 üzerine düşüncelerinizi biliyor ve makalelerinizi okudum. Bu ayet üzerine açıklama­larınız, benim için oldukça değerli.

Bu ayet ile ilgili benim aklıma takılan başka bir soru var.

Neden "Yahudiler, Hıristiyanlar ve Sabiiler" ifadesi var ve bunlardan bahsedilmiş de "Budistlerden, vesaire bilmediğimiz örnek başka dinlerden de inananlar denmemiş" (elbette bunu sorgulamak değil niyetim ama Kuran açısından nedenini merak ediyorum). Sağlıcakla kalın, selamlar...

Cevap: Kur'ân-ı Kerim, hitabettiği toplumun az çok bildiği dinlerden ve hikâyelerden söz eder. Peygamber'in ilk muhatabı olan Araplar Yahudi ve Hıristiyanlarla iç içe yaşıyorlardı. Tevrat hakkında da kitabi değil fakat şifahi olarak bazı şeyler duymuşlardı. İşte Kur'ân Arapların bildikleri dinlerden peygamberlerden söz ederek onları ibret almaya, yola gelmeye davet etmektedir. Türkler Yavuz Selim'i, Kanuniyi bilirler, Fatih'i bilirler. Onların davranışları ve kahramanlıkları anlatılınca etkilenir, ibret alırlar. Ama bir Japon veya Çin yahut Amerikalı kahramandan yahut toplumdan söz edilse halk bundan pek bir şey anlamaz ve etkilenmez. O zaman da gelen mesaj, toplumda istenen etkiyi yapmaz, amaç gerçekleşmez. İşte bunun için Kur'ân araların bilmedikleri toplumların dinlerinden ve peygamberlerinden söz etmez. Yalnız her millete bir peygamber'in gönderildiğini, ancak bunlardan kiminin Peygamber'e anlatıldığını, kiminin de anlatılmadığını buyurmaktadır: "Andolsun biz, senden önce de elçiler gönderdik. Onlardan ki mini sana anlattık, kimini de anlatmadık. Hiçbir elçi, Allah'ın izni olmadan bir mu'cize getiremez. Allah'ın emri geldiği zaman hak yerine getirilir ve işte o zaman (Allah'ın âyetlerini) boşa çıkarmağa uğraşanlar, hüsrana uğrarlar." (Mü(min Suresi: 78)