YE’CÛC -ME’CÛC (1)
Ye’cûc-Me’cûc kelimeleri Arapça olup ateş ışığı ve kıvılcımı anlamındaki ecîc kökünden geldiğini, çokluğundan ve saldırganlığından dolayı bu kavme bu adın verildiğini söyleyenler yanında, kelimelerin yabancı dilden Arapça’ya geçtiğini söyleyenler de vardır. Âsım, kelimeleri hemze ile Ye’cûc Me’cûc, diğerleri elif ile Yacoc Macoc şeklinde okumuşlardır. Acoc ve Me’cûc şeklinde okuyanlar da vardır[1] .
“ Nihâyet Ye'cûc ve Me'cûc'un önü açıldığı ve onlar her tepeden akın etmeye başladıkları zaman,” (Kehf: 96). âyetinden olayın, kıyâmete çok yakın bir zamanda, hattâ belki de kıyâmet olayının içinde geçeceği anlaşılır. Çünkü 96’ncı âyetteki “hattâ” nihâyet anlamına gelebileceği gibi “şu zamana kadar” anlamına da gelir ki hattâ’nın asıl görevi ikinci anlamdır. Bu takdirde âyetin, önceki âyetlere bağlı olarak anlamı şöyle olur: “Helâk edilmiş olan kentlerin halkı, Ye’cûc-Me’cûc’un önü açılıncaya ve onlar her tepeden akın etmeğe başlayıncaya kadar geri dönmezler. Ancak Ye’cûc-Me’cûc’un önü açıldığı zaman ölmüş olanlar geri dönerler.” Demek ki Ye’cûc-Me’cûc’un önünün açılması, kıyâmet olaylarındandır ki o zaman ölmüş olanlar diriltilir, mahşer yerine getirilirler. Mahşer yerinin dünyâda olacağı, hattâ Şam bölgesinde olacağı görüşü vardır[2] .
Bu son ihtimale göre Ye’cûc Me’cûc olayı, bugünkü dünyâda değil, kıyâmet koptuktan sonra vukubulacak bir olay görünmektedir. Belki de kıyâmette duruşma yerine akın akın gelen fâsık insanlar bu sıfatla anılmışlardır. Ancak Kehf Sûresi’nde Zu’l-Karneyn’in, önlerine baraj yapıp saldırganlıklarını önlediği bu kavmin, kıyâmete kadar barajı aşamayacakları, Allah’ın gerçek va‘di olan kıyâmet zamanı gelince barajın yıkılacağı anlatılmıştır.
Eğer Ye’cûc Me’cûc olayı kıyâmetin içinde değil de kıyâmete çok yakın bir zamanda vukubulacak bir olay ise –ki bu konuda kesin bir hüküm vermekten âciziz– herhalde sayıları pek çok olan bu birleşik toplum, dünyâya saldıracak, diğer toplumları istîlâ edeceklerdir. Bağlamdan anlaşıldığına göre istîlâya uğrayanlar, daha önce gaflet içinde bulunan, kendilerini savunma önlemleri almamış, adâletten uzaklaşmış, ahlâkî değerlerini yitirmiş toplumlardır. İşte gaflete düşüp yoldan çıkanlara, güçlü, kaba kuvvet sahibi olan Ye’cûc Me’cûc saldıracaktır.
[1]. Mefâtîhu’l-ğayb: 21/170.
[2]. İb Kesîr, Tefsîr: 4/333
(devamı yarın..)
|