YE’CÛC-ME’CÛC (1)
Pazar, 12 Nisan 2020 00:00

YE’CÛC -ME’CÛC (1)

Ye’cûc-Me’cûc kelimeleri Arapça olup ateş ışığı ve kıvılcımı anlamındaki ecîc kökünden geldiğini, çokluğundan ve saldırgan­lığından dolayı bu kavme bu adın verildiğini söyleyenler yanında, kelimelerin yabancı dilden Arapça’ya geçtiğini söyleyenler de var­dır. Âsım, kelimeleri hemze ile Ye’cûc Me’cûc, diğerleri elif ile Yacoc Macoc şeklinde okumuşlardır. Acoc ve Me’cûc şeklinde okuyanlar da vardır[1] .

Nihâyet Ye'cûc ve Me'cûc'un önü açıldığı ve onlar her tepeden akın et­meye başladıkları zaman, (Kehf: 96). âyetinden olayın, kıyâmete çok yakın bir zamanda, hattâ belki de kıyâmet olayının içinde geçeceği anlaşılır. Çünkü 96’ncı âyetteki “hattâ” nihâyet anlamına gelebi­leceği gibi “şu zamana kadar” anlamına da gelir ki hattâ’nın asıl görevi ikinci anlamdır. Bu takdirde âyetin, önceki âyetlere bağlı ola­rak anlamı şöyle olur: “Helâk edilmiş olan kentlerin halkı, Ye’cûc-Me’cûc’un önü açılıncaya ve onlar her tepeden akın etmeğe başlayıncaya kadar geri dönmezler. Ancak Ye’cûc-Me’cûc’un önü açıldığı zaman ölmüş olanlar geri dönerler.” Demek ki Ye’cûc-Me’­cûc’un önünün açılması, kıyâmet olaylarındandır ki o zaman ölmüş olanlar diriltilir, mahşer yerine getirilirler. Mahşer yerinin dünyâda olacağı, hattâ Şam bölgesinde olacağı görüşü vardır[2] .

Bu son ihtimale göre Ye’cûc Me’cûc olayı, bugünkü dünyâ­da değil, kıyâmet koptuktan sonra vukubulacak bir olay görünmek­tedir. Belki de kıyâmette duruşma yerine akın akın gelen fâsık in­sanlar bu sıfatla anılmışlardır. Ancak Kehf Sûresi’nde Zu’l-Kar­neyn’in, önlerine baraj yapıp saldırganlıklarını önlediği bu kavmin, kıyâmete kadar barajı aşamayacakları, Allah’ın gerçek va‘di olan kıyâmet zamanı gelince barajın yıkılacağı anlatılmıştır.

Eğer Ye’cûc Me’cûc olayı kıyâmetin içinde değil de kıyâ­mete çok yakın bir zamanda vukubulacak bir olay ise –ki bu konu­da kesin bir hüküm vermekten âciziz– herhalde sayıları pek çok olan bu birleşik toplum, dünyâya saldıracak, diğer toplumları istîlâ edeceklerdir. Bağlamdan anlaşıldığına göre istîlâya uğrayanlar, da­ha önce gaflet içinde bulunan, kendilerini savunma önlemleri alma­mış, adâletten uzaklaşmış, ahlâkî değerlerini yitirmiş toplumlardır. İşte gaflete düşüp yoldan çıkanlara, güçlü, kaba kuvvet sahibi olan Ye’cûc Me’cûc saldıracaktır.



[1]. Mefâtîhu’l-ğayb: 21/170.

[2]. İb Kesîr, Tefsîr: 4/333

(devamı yarın..)