MEHDÎLİK (4)

(...dünden devam)

Nitekim XX. Asrın sonunda Avrupa’da İslâmın sesi yavaş yavaş duyulmaya başlamıştır. Afrika ve Amerika’da Müslümanlık sür’atle yayıl-maktadır. İslâmın anlaşılmasına engel olan, onun hüviyetini değiştirerek, çarpıtarak Avrupalılara anlatan misyonerler, yeni yetişen yansız bilim adamlarının çabalarıyla yavaş yavaş bu tutumlarından vazgeçmek zorunda kalmışlardır. İslâm, olduğu gibi anlatıldığı takdirde Avrupa’da ve dünyânın her yanında hâkim duruma geçeceğinde şüphe görmüyoruz.

Bu hadîslerde servetin çok artacağı, zekât verilecek kimsenin bulunmayacağı, insanların tam bir barışa kavuşacakları ifade edil­mektedir. Belki birbirlerine yaklaşan, fikren ilerlemiş insanlar, sorunlarını dövüşle değil, görüşmelerle çözümleyecekler, artık eskisi gibi birbirlerine saldırmayacak, barış içinde kardeşçe yaşaya­caklardır. Zaten İslâm’ın ruhu da barış ve kardeşliktir.

Henüz böyle bir düzen uzaklarda ise de eski yıllara göre insanların, birbirlerine daha çok yaklaştıkları, birbirlerini daha iyi anlamaya başladıkları da bir gerçektir. Belki Birleşmiş Milletler Örgütü, gittikçe güçlenip dünya ulusları arasında tam ve âdil bir hakem rolü oynar, uluslararası ilişkilerde adâlet, barış ve huzur sağlanır.

Mehdî hakkındaki Sünnî âlimlerin açıklamalarını görüşlerini özetledik. Şimdi de Mehdî hakkındaki Şîî görüşleri hakkında bir fikir vermek için

Google’dan aktardığımız bir yazıyı okurlarıma sunmak istiyorum.

Yazıyı okuyan sağduyu sahipleri, insanların nasıl tuhaf hayallerle toplumları uyutup avuttuklarını anlarlar. Yazı aynen şöyledir:

On birinci İmam Hasan Askeri (aleyhisselam)’ın oğlu olan İmam Mehdî Hicri 255 yılı Şaban ayının 15’inde, Samerra şehrinde sabah vakti dünyaya geldi. İsmini “Muhammed” koydular. Anne­sinin adı Nergis’tir. İmam’ın doğuşu, halkın çoğundan, özellikle Abbasi casuslarından gizli tutuluyordu. Çünkü 12. İmam’ın kıyamı Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve alih) tarafından müjdelendiği için Abbasi saltanatı endişe içerisindeydi. Bu yüzden Hz. İmam Muhammed Mehdî (aleyhisselam)’nin yok edilmesi için planlar tertipliyorlardı.

Abbasi saltanatı, Hz. İmam Muhammed Mehdî’nin öldürülmesi için geniş çaplı bir harekete girişti. Allah Teâlâ da bu hücceti için “Gaybet”i karar kıldı ve halkın gözünden uzak bir şekilde ya­şamasını irade buyurdu.

(devamı yarın..)