RÜYA TABİRİ (13)
Pazartesi, 27 Mart 2017 00:00

RÜYA TABİRİ (13)

(...dünden devam)

Mevsimsiz yeşil meyve kopardığını görse ahlâksızlığını terk edip ihlâsa yöneldiğine, mevsiminde olgunlaşmayan yeşil meyve kopardığını görse amelinde ihlâssızlık bulunduğuna işarettir.

Beşinci makam olan Nefs-i Râdıye merte­besindeki sâlikin rü’yâlarının yorumu:

Beşinci makam, sâlikin, nefs-i râdıyedeki seyr-i mânevîsinden ibarettir. Bu makamda görülen aşağıdaki rü’yâlar bu nefsin olgunlaşştığına işarettir.

Meselâ melâike-i kirâm ve İslâm askerleri, hûrîler, berraklık, burak, cennet, hülleler, Kevser şarabı görmek akıl olgunluğu, Allah'a yaklaşma ve derin bilgi sahibi olmayı gösterir. Suları yüzüp geçmek, havada uçmak ve gemiye binip geçmek ve ateşte yanıp hoşlanmak, dünyâ ve âhiretin yüksek derecelerine ermek ve nurluluk gibi çeşitli ışık ve benzeri şeyler görmek nefs-i râdıyenin baskın sıfatlarına işarettir. Bundan dolayı Nefs-i Râdıyeyi tasfiyeye çalışan sâlikin kalbinde yeşil bir nur zuhur eder. O zaman salik, altıncı makam olan Nefs-i Mardıyye’ye terakkî edip bu makama özgü virdlere ve zikirlere devam etmelidir.

“Altıncı makamda sâlikin seyri, Nefs-i Mardıyye’dedir. Sâlik bu makama yükselince ruhunun mertebesine Nefs-i Mardıyye denilir. Nitektim şânı büyük Kur’ân’da bu mertebedeki ruha: 'Ey mutmainn olan nefis! Râzî ve marzî (Allah’tan râzı ve O’nun tarafından râzı edilmiş) olarak Rabbine dön! Kullarımın arasına katıl! Cennetime gir!’ (Fecr: 10/27-30) âyet-i kerîmesiyle hitap buyurmuştur. Nefs-i Mardıyye’nin seyri (yürüme başlangıcı) Allah’tandır; âlemi, şehâ­det âlemidir; yeri hafîdir, hali hayret(şaşkınlık)tır. Vâridi (kaynağı) şerîattir, sıfatları ‘Allah’ın ahlâkıyla ahlâklanınız, Allah’ın sıfatlarıyla sıfatlanınız’dır.” (Makāmât-i Ezkâr-i İlâhiyye li Sâlkî’t-Tarîkati’l-Kādiriyye, Yazarın el yazması, son kısım; sadeleştirme: S. Ateş, Kadirî Yolu Saliklerinin Zikir Makamları, s. 138-166, Ankara, 1976) âyetinde belirtildiği üzere Allah'ın ahlakıyla ahlaklanmak ve O'nun sıfatlarıyla sıfatlanmak, yani beşerî varlığın, Hak­k'ın varlığında eriyip yok olması, kulun fena fillah makamına ermesidir.

***