İSMAİL İLE İLGİLİ HURAFE (3)

(...dünden devam)

Buhârî’de ve tefsîr kitâplarında Abdullah ibn Abbâs'a atfedilen riva­yetin özeti şudur:

Hz. İbrâhîm, karısı Sara'nın, hissî rekabeti ve katı tutumu sonunda, Hâcer'le, oğlu İsmâ‘îl'i, Filistin'den, Mekke'nin bulunduğu yere getirdi. Zemzem'in üstünde, büyük bir ağacın yanına bıraktı. O gün henüz Mekke kenti kurulmamıştı. Anne ile oğluna bir dağarcık hurma ile bir kırba su bırakıp geri döndü. Kendilerine üzülmemelerini, Allah'ın emriyle kendi­lerini buraya bıraktığını söyledi. Hâcer, Allah'ın buyruğu ile buraya bıra­kılmış olduğunu öğrenince Allah'ın korumasına güvendi. Hz. İbrâhîm de onlardan ayrıldıktan sonra bir tepe üzerine çıktı, burada bıraktığı zürri­yetinin bolluk içinde yaşatılmasını, çeşitli ürünlerle beslenmesini, insanla­rın buraya meyletmesini Allah'tan diledi.

Hâcer, yanındaki su ve azık tükenince su bulmak için yakındaki Safâ ile Merve tepeleri arasında koştu. Safâ'ya çıkıp çevreye bakındı, kimseyi göremedi; Merve'ye çıkıp çevreye baktı, kimseyi göremedi. Bu iki tepe arasında yedi kez gidip geldi. İşte hacda iki tepe arasında yedi kez gidip gelmek ondan kalmıştır. Merve'ye yedinci çıkışında bir ses işitti. Bir meleğin, ayağının ökçesiyle veya kanadıyla Zemzem'in yerini eştiğini gördü. Meleğin eşmesiyle su çıkıvermişti. Hâcer, suyun akıp gitmemesi için etrafını tutarak havuz yapmağa başladı. Peygamberimiz: "Allah, İsmâ‘îl'in annesine rahmet etsin, eğer havuz yapmasaydı, Zemzem şimdi akarsu olurdu" demiştir. Hâcer, avucuyla kana kana su içti, çocuğunu emzirdi. Melek ona, korkmamalarını, kaybolmayacaklarını, bu çocuğun, burada Allah'ın Evi'ni yapacağını söyledi.

O sırada Beytullah'ın yapılacağı yer yüksekçe idi. Asırlarca gelen sel suları, sağındaki, solundaki araziyi aşındırarak burayı tepecik haline sokmuştu. Bu arada Cürhümlülerden bir cemâat, Kedâ Dağı yoluyla gelip Mekke'nin alt tarafına konmuşlardı. Susuz olan bu yerde Zemzem'in ortaya çıkması, bu insanları çok sevindirmişti. Suyun asıl sâhibi Hâcer'den müsâ­ade alıp buraya yerleştiler. Diğer Cürhümlüleri de buraya da‘vet ettiler. Onlar da gelip buraya yerleşmeğe başladılar.

Hz. İsmâ‘îl büyümüş, ana dili İbrânîceden başka Araplardan Arap­çayı da öğrenmişti. Zemzem'in asıl sahibi olan Hz. İsmâ‘îl'e herkes saygı gösteriyordu. Evlenme çağına gelince onu Cürhümlülerden bir kızla ev­lendirdiler. Bundan sonra Hâcer vefât etti.

(devamı yarın..)