BENİ KURAYZA VE 700 YAHUDİNİN ÖLDÜRÜLMESİ -IBNİ ISHAK-  (1)

Selamlar

Peygamberimizin Beni Kurayza kabilesinden 700 kişiyi öldürdüğü, kadınlarını ve çocuklarını esir ettirdiği ve mallarına el koyduğu İbni İshak başta olmak üzere pek çok hadis ve siyer kitabında yer alıyor. Bu rivayetlerin esası var mıdır? Eğer yoksa bunlar Müslüman kaynaklarına ne zaman ve kim tarafından sokulmuştur?

Cevap: Evet bu konu birçok siyer ve tarih kitaplarında yer alıyor ama Kur'ân'a aykırı olduğu gibi Hz. Peygamber'in rahmeten lil âlemin sıfatına da aykırıdır. Muhammed Suresinin dördüncü âyetinde savaş esnasında alınan esirlerin bağlanması, yani tutuklanması, savaştan sonra ya lütfen veya fidye ile salıverilmesi emredilmektedir. Öldürme seçeneği yoktur. Peygamber'in, Kur'ân'da olmayan bir cezayı uygulaması söz konusu olamaz. Siyer ve hadis kitaplarında yer alan her rivayet de doğru değildir. Bu konuyu daha önce de yazmıştım. Şayet rivayet doğru ise ahidlerini bozup İslâm düşmanlarıyla ittifak yapan Kurayzalılara uygulanan hüküm Tevrat'ın hükmüdür. Onlara kendi kitaplarının hükmü uygulanmıştır.

: 26 - Kitap ehlinden onlara yardım eden(Kurayza yahûdi)lerini de kalelerinden indirdi ve kalblerine korku düşürdü. (Onlardan) Bir kısmını öldürüyordunuz, bir kısmını da esir alıyordunuz. 27- Onların topraklarını, evlerini, mallarını ve henüz ayak basmadığınız bir toprağı size mirâs verdi. Allâh, her şeye kādir.

Tefsîr:

26-27’nci âyetlerde, kâfirleri hiçbir yarar sağlayamadan öfke ile geri döndüren Allah'ın, onlara yardım eden Kitap sahiplerini de kalelerinden indirdiği, kalblerine korku düşürdüğü ve Müslümanların, onların bir kısmını öldürüp bir kısmını tutsak aldıkları, arazilerini ve yurtlarını ve henüz ayak basmadıkları bir toprağı da Müs­lümanlara verdiği, O'nun her şeyi yapabileceği buyuruluyor.

Âyetlerde sözkonusu edilen Kitâb ehli, antlaşmalarını bozarak müslümanlara hıyânet eden Kurayza Yahudileridir.

Hz. Peygamber Medîne'ye geldikleri zaman, Medîne’de bulunan üç Yahudi kabîlesi: Kaynuka Oğulları, Nadîr Oğulları ve Kurayza Oğullarıyla şu şekilde ittifak yapmışlardır:

"Mü'minlere tâbi olan Yahudi lere yardım edilir, haksızlık edilmez, onlara karşı savaşılmaz. Onların dostları (müttefikleri) de aynen kendileri gibidir. Onlar kendi dinlerinde, müslümanlar da kendi dinlerinde serbesttir. Zulüm, günâh yapanın, adam öldürenin sorumluluğu, bunları yapana ve âilesine âittir.

"Yahudi ler de mü'minlerle savaşanlara karşı mü'minlere yardım edecekler, mü'minlerle birlikte savaş giderlerine katılacaklardır. Bu antlaşmada taraf olan Müs­lümanlar ve Yahudiler, aralarında iyiliği öğütleyecekler, günâh işlere girme­yecekler, birbirlerine iyi davranacaklardır." (İbn Hişâm, Sîret: 2/119-123)

(devamı yarın..)