MUHAMMED SURESİNİN 4. ÂYETİ (6)

(...dünden devam)

Evet, sevgi ile birbirimize yaklaşmaya çalışalım. Ölçüyü kaçırmayalım. Kur'ân bize kötülüğe dahi iyilikle karşılamayı öğütlüyor:

"İyilikle kötülük bir olmaz. (Sen kötülüğü) En güzel olan şeyle sav. O zaman bir de bakarsın ki, seninle arasında düşmanlık bulunan kimse, sanki sıcak bir dosttur." (Fussilet: 34)

Kur’ân daima ölçülü davranmayı, kırıp dökmemeyi, gönül yapmayı öğütlüyor. İşte bu davranıştır ki insanlar arasındaki buzları eritir, gönüller arasına sevgi tohumları eker. Aşırılık, “Ben üste çıkayım, ben galip geleyim!” düşüncesi insanları birbirinden uzaklaştırır. Ama sevgi ile yaklaşım, gönülden gönüle köprü kurar. Kur’ân bize ölçülü davranmayı emreder ve düşman bildiklerinin dahi bir gün dost olabileceğini hesaba katmayı öğütler: “Belki de Allah sizinle, düşmanlarınız arasına bir sevgi koyar." (Müm­tehine: 7)

Hadis olarak da aktarılan Hz. Alî’nin şu sözü ne kadar anlamlıdır:

Ahbib habîbeke hevnen mâ fe asâ en yekûne ba­ğîdake yevmen mâ

Ve abğid bağîdake hevnen mâ fe asâ en yekûne habîbeke yevmen mâ

"Sevdiğini ölçülü sev, bir gün düşmanın olabilir;

sevme­diğine de ölçülü buğzet, bir gün dostun olabilir!" (Tirmizî, Birr: 60)

denilmiştir. Yani birisiyle takışırken bir gün yüz yüze bakaca­ğımızı hesabetmeliyiz.

Bayramlar, küslerin barışma, kırgınlıkların, düş­man­lıkların dostluğa çevrilme zamanıdır. Birbirini seven, daya­nış­ma içinde olan insanları Allah da sever, onları başarılı kılar. Ama birbirinin kuyusunu kazan insanlar huzur bulamazlar. Kendileri de eştikleri kuyuya düşerler. Nitekim öyle olduğunu son zamanlarda vukubulan olaylar açıkça göstermiştir. "Kardeşine kuyu kazan kimse, kazdığı kuyunun içine düşer."

Birlik, beraberlik ve başarı için Yüce Allah’ın: "Topluca Allah’ın ipine yapışın, ayrıl­mayın!...” (Âl-i İmran:103) buyruğuna gönülden uymamız gerekir. Ne mutlu Allah’ın ipine yapışanlar, ne mutlu kardeşçe yaşayanlara!

***