ŻULÜM (الظُّلم) (2) PDF 
Cumartesi, 02 Temmuz 2022 00:00

ŻULÜM (الظُّلم) (2)

(...dünden devam)

İkincisi: insanlar arasındaki zulümdür: “Kim zulm ile öldü­rülürse onun velîsine yetki vermişizdir. Fakat o da kendisine yardım edilmiş diye öldürmede aşırı gitmesin.” (İsra: 33); “Kötülüğün cezâsı, yine onun gibi bir kötülüktür. Kim affeder, barışırsa onun mükâfâtı Allah’a âittir. Doğrusu O, zâlimleri sevmez.” (Şûrâ: 40), “Ancak şunlar aleyhine yol vardır (şunların cezalandırılması gere­kir) ki, insanlara zulmederler ve yeryüzünde haksız yere saldırırlar. İşte böylelerine acı bir azâb vardır.” (Şûrâ: 42) âyetlerinde insanlar arasındaki zulümden söz edilmiştir.

Üçüncüsü de kişinin kendi canına zulmüdür. Başta şirk olmak üzere her türlü günâh ve kötü işleri yapmak nefse (i zulümdür: “Rabbimiz, nefislerimize zulmettik.” (A‘râf: 23), “Onlardan kimi nefsine zulmedendir.” (Fâtır: 32), “Kim bunu yaparsa nefsine zulmetmiştir.” (Bakara: 131), “Allah’ın sınırlarını aşan, nefsine zulmetmiş olur.” (Talak: 1), “Eğer onlar, kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler, Allah’tan, günâhlarını bağışlamasını isteseler ve Elçi de onların bağışlanmasını dileseydi, elbette Allah’ı affedici, merhametli bulurlardı.” (Nisâ: 64) âyetlerinde insanın kendi nefsine zulmü belirtilmiştir. Gerçekten günâh işleyen kimse kendi canına, ruhuna zulmetmiş olur: Ama onlar bize değil, kendi kendilerine zulmediyorlardı.” (Bakara: 57), “Allah onlara zulmetmedi; fakat onlar, kendi kendilerine zulmediyorlardı.” (Âl-i İmrân: 117)

Herhangi bir zulüm çeşidini işlemiş olan kimse, âhirette şayet bütün dünya ve bir o kadar daha kendisinin olsa, azaptan kurtulmak için onları fidye verir: “Eğer yeryüzünde bulunanların tümü ve onun bir misli daha zulmedenlerin olsaydı, Kıyâmet günü o kötü azâbdan (kurtulmak için) onu mutlaka fidye verirlerdi. (Çünkü) Hiç hesabetmedikleri şeyler, Allah’tan karşılarına çıkmıştır.” Zümer: 47)

(devamı yarın..)

 

 

   Copyright @ Süleyman Ateş