“AKLIN VE VAHYİN TERK EDİLMESİ” (7)

 (...dünden devam)

Hadîslere göre melek geldiği sırada Peygamber (s.a.v.), çıngırak sesine benzer bir ses duyar, sonra kendinden geçerdi. Kendisine nasıl vahiy geldiğini soran Hâris ibn Hişâm'a, şöyle cevap vermiştir:

“Bazen çıngırak sesi şeklinde gelir ki benim için en güç olanı da budur. Bu hal benden geçer geçmez meleğin bana ne söylediğini bellemiş olurum. Bazen de melek bana insan şekline girerek gelir, benimle konuşur, ben de onun söylediğini bellerim." Hadîsi rivâyet eden Hz. Âişe: "Soğuk kış günü vahiy inerken onu gördüm. O hal kendisinden geçince şakaklarından ter akardı” (Buḫârî, Vahyin Başlangıcı: 2) demiştir.

Bazen meleğin bir insan şekline girerek vahiy getirdiği de olurdu ki o halde de onu yalnız Hz. Peygamber'in kendisi görebilirdi. Necm Sûresi’nin bildirdiğine göre melek, Peygamber'e görünerek ona vahyetmiştir: “Aşağı kayan yıldıza andolsun ki: Arkadaşınız sapmadı, azmadı. O hevâ'dan konuşmaz. O(nun okuduğu Kur'ân), kendi­sine vahyedilen vahiyden başka bir şey değildir. Onu, müthiş kuvvetleri olan biri öğretti; üstün akıl sâhibi (melek). Doğruldu; kendisi yüksek ufukta iken. Sonra yaklaştı, (yere doğru) sarktı. (Muhammed ile arasındaki mesafe) İki yay uzunluğu kadar, yahut daha az kaldı. Kuluna, vahyettiğini vahyetti. Gönül gördüğünde yanılmadı (yalan söylemedi, gerçeği gördü). Onun gördüğünden kuşku mu duyuyorsunuz? Andolsun, onu bir inişinde daha görmüştü; Sidretü'l-Müntehâ(uzak ağaç)ın yanında, ki onun yanında oturulacak bahçe vardır.” (Necm: 23/1-15)

Kendisi de fetret(bir süre vahyin kesilmesin)den sonra melekle karşılaşmasını şöyle anlatmıştır: “Yürürken gökten bir ses işittim, başımı kaldırdım. Bana Hirâ'da gelmiş olan meleği, gökle yer arasında bir koltuğa oturmuş gördüm. Ondan korktuğum için (eve) döndüm. ‘Beni örtün, beni örtün’ dedim. Yüce Allah: ‘Ey örtüsüne bürünen, kalk uyar.’ (âyetini) indirdi.” (Buḫârî, Vahyin Başlangıcı)

Vahiy Esnasında Görülen Haller:

Vahiy esnasında Peygamber, insansal duyularından geçer, kendi­sinden habersiz hale gelir, melekle iletişim kurar, meleğin sözlerini dinler, meleğin sözleri, onun belleğine nakşedi­lirdi. Bazen de melek insan biçimine bürünerek Peygamber’e görünüp vahyederdi.

(devamı yarın..)