CUMA NAMAZI (2)

(...dünden devam)

Cuma namazının hükümleri

Cuma namazı, günün öğle namazı yerine geçen iki rek’atli bir namazdır. Cuma namazları, öğle namazından sonra kılınmaz. Öğle namazı vakti içinde öğle namazı değil, Cuma namazı kılınır. Cuma namazı kılanlar için öğle namazı yoktur. Cuma namazını kılan kişiden öğle namazı düşer. O kişi istediği kadar nafile kılabilir ama öğle namazı niyetiyle namaz kılması Peygamber’in Sünnetine ve talimatına aykırıdır.

Cuma namazı, cemaatle kılınır. İmamdan başka en az iki veya üç kişinin bulunması gerekir. İmam hutbeden inince namaza başlar. Cemaat de onunla beraber tekbir alıp namaza başlarlar. Herkes içinden subhaneke’yi okur. İmam içinden Euzu besmele çektikten sonra açıktan Fâtiha ve ardından kısa bir sure veya uzun bir âyet, yahut üç kısa âyet okur. Rükû ve secdeye gider, doğrulur. İkinci rek’atte yine imam açıktan Fâtiha, sure veya âyet okuyup rükû ve secde yapar. İmamın açıktan okuduğu yerde cemaat susup imamı huzur ile dinler. Rükû ve secdeden sonra oturulur. Et-tahiyyatu, ve duâlar okunup selâm verilir. İşte Cuma namazı bundan ibarettir. Dileyen cemaatle kılınan iki rek’atten sonra iki veya dört rek’at sünnet kılar. Dileyen çıkıp gider. Çok namaz kılan, daha çok sevap alır.

İşçiye, yolcuya, hastaya, hastabakıcıya Cuma farz değildir. Elinizden geldiğince Cuma namazına gidiniz. Eğer işveren, Cumaya gitmeye müsaade etmiyorsa işçi veya memur Cumaya gitmeyip günün öğle namazını kılabilir. O üç Cuma ardı ardına Cumayı terk eden hak­kındaki uyarı, özürsüz olarak Cumayı terk edenler hakkındadır. Özürlüye günah yoktur. Vaktini satmış olan işçi ve memur mazeretli sayılır. İslâm’da güçlük olmadığı gibi mazereti olana da günah yoktur.

***