EDEPSİZLER BİRBİRİNE İLGİ DUYARLAR (2)

(...dünden devam)

Âyetin haber verdiği gerçek şudur: Fâhişe bir kadını, ancak fuhşa alışmış bir erkek kabul eder. Namuslu insanlar, fahişelerle evlenmek istemezler. "Kötü kadınlar kötü erkeklere; kötü erkekler kötü kadınlara; iyi kadınlar iyi erkeklere; iyi erkekler de iyi kadınlara meylederler" (Nûr Sûresi: 26) âyeti de bu psikolojik durumu bildiriyor. Fasık, habîs, işi gücü zinâ ve fısk işlemek olan, iffetli kadınlardan hoşlanmaz. O kendisi gibi iffetsiz birini seçer. Genellikle fâhişe kadın da kendi karakterinde bir erkekle evlenir. "Tencere yuvarlanır, kapağını bulur." Nâmuslu insanlar, iffetsizlerle yaşayamazlar. İffetsiz insanlarla mutlu bir yuva kurulamaz.

Âyetin amacı, zinânın kötülüğünü ve mü'min erkek ve kadınlara, zinâdan tevbe etmeyen, günahlarına devam eden kişilerle evlenmemelerini vurgulamaktır. Ama günahından tevbe eden, günah işlememiş gibi kabul edilir. Onlarla evlenmekte bir sakınca yoktur. Sûrenin 26’ncı âyeti de bu anlamı pekiştirmektedir:

“Kötü kadınlar, kötü erkeklere; kötü erkekler kötü kadınlara; iyi kadınlar iyi erkeklere; iyi erkekler de iyi kadınlara mahsustur. Bunlar onların söyledik­leri(çirkin şeyler)den uzaktırlar. Bunlara, (Allah tarafından) bağışlama ve cö­mertçe bir rızık vardır.”

Bu âyet de habîš kadın ve erkeklerin, birbirlerine; temiz kadın ve erkeklerin de birbirlerine ilgi duyacaklarını bildiriyor. Herkes kendi karakter ve ahlâkına uygun olanı sever ve onunla beraber yaşar. O temiz insanlar, kötü niyetli kişilerin söyledikleri çirkin sözlerden uzaktırlar.

el-Ḫabîšât, zinâ eden kötü kadınlar; et-tayyibât da namuslu kadınlardır. Buna göre âyette zinâ eden kadınların, zinâ eden erkeklerle birleşecekleri, onlara ilgi duyacakları; onların, temiz, namuslu erkeklerle ilişkileri olmayacağı; iffetli, temiz kadınların da kendileri gibi iffetli erkeklerle evlenecekleri, onların, iffetsiz, zinâ eden erkeklere ilgi duymayacakları bildirilmektedir. Bu âyet: Nur Suresinin 3’ncü âyetinin anlamını pekiştirmek­tedir.

Âyet, toplumdaki bir gerçeği belirtmekte, inanmış, temiz insanların ahlâksız insanlarla evlenmek istemeyeceklerini; ahlâksız insanların da temiz insanlara eğilim duymadıklarını, onlar da kendi karanterinde olan kişilere eğilim duyduklarını, onlarla evleneceklerini bildirmektedir. Ancak günâhından tevbe eden affedilir. Onlarla evlenmekte bir sakınca yoktur. Nitekim Peygamberimiz: "Günahtan tevbe eden kimse günah işlememiş gibidir!" buyurmuş ve "Allah tevbe edenleri sever ve temizlenenleri sever." (Bakara; 222) âyetini okumuştur (İbn Hanbel, Müsned: 1/266; İbn Mace, b. hakku’l-mer’eti alâ zevciha; Taberânî, Duâ: 1/510)

(devamı yarın..)