DİLİ ÇİRKİN SÖZLERDEN KORUMAK GEREKİR (2)

(...dünden devam)

Peygamber (s.a.v.) birçok hadîsinde dilin açtığı zararları anlatmıştır: 

Mu'âz ibn Cebel'in şöyle dediği anlatılır: "‒ Yâ ResûlAllah, dedim, söylediğimiz sözlerden ötürü cezalandırılır mıyız? Buyurdu ki: 

‒ Ey Cebel oğlu, insanların burunları üstüne cehenneme yıkılmaları, dillerinin ürünü değil midir? " (Hâkim, Müstedrek: 2/413, Secde Sûresi.). 

"Allah'a ve âhiret gününe inanan kimse, ya hayır söylesin veya sussun" (Buhârî, Edeb: 31, 85, Rikak: 23; Müslim, İmân: 74, Lukata: 14; Ebû Dâvûd, Edeb: 123; Tirmizî, Kıyâmet: 50; Muvatta', Sıfatu'n-Nebîy: 22; Musnedu İbn Hanbel: 2/174, 267, 433.). 

"Kim dilini korursa, Allah onun açığını örter; kim öfkesine hâkim olursa Allah onu, azâbından korur; kim Allah'a döner, özür dilerse Allah onu affeder" (İbn Ebî'd-Dünyâ, Samt'te hasen senedle İbn Ömer'den çıkarmıştır. Irâkî, İhyâ tahrîci: 3/139, not: 1.)

"Kişinin, kendisini ilgilendirmeyen şeyleri bırakması, iyi Müslümanlığından(güzel ahlâkından)dır" (Tirmizî, Zühd: 11; İbn Mâce, Fiten: 12; Muvatta', Husnu'l-huluk: 3; Kelâm: 17.)

"Peygamber (s.a.v.), Ka'b'ı sordu, hasta olduğunu söylediler. Çıkıp onun evine gitti, yanına girdiğinde: 

‒ Sevin ey Ka'b, dedi. Ka'b'ın annesi: 

‒ Cennet sana mübarek olsun, ey Ka'b, dedi. Peygamber (s.a.v.): 

‒ Bu Allah adına söz veren kadın kim? dedi. Ka'b: 

‒ Annemdir, yâ ResûlAllah, dedi. Peygamber (s.a.v.): 

‒ Ey Ka'b'in annesi, ne biliyorsun, belki Ka'b, kendisini ilgilendirmeyen söz söylemiş yahut yapması gereken şeyi yapmamıştır?" (İbn Ebî'd-Dünyâ, Samt'te hasen senedle rivâyet etmiştir. Ancak hadîsin râvîsi Ka'b ibn Ucre ile ondan alan zât arasında inkıtâ' (kopukluk) vardır. Bkz. Irâkî, İhyâ kenarında: 3/142, not: 3.)

Yani cennet, hesaba çekilmeyecekler için hazırdır. Kendisini ilgilendirmeyen sözler söylemiş olan ise ‒söyledikleri mübâh da olsa‒ hesaba çekilir. Hesâba çekilmek de bir çeşit azaptır. Bundan dolayı o kimse için cennet hazırdır, denemez. Sorguya çekilmeden cennete giremeyecek kimseye de: "Sen cennetliksin" denilemez. Çünkü onun durumu, sorgudan sonra belli olacaktır (Gazâlî, İhyâ: 3/142.)

***