PEY­GAM­BE­Rİ­Mİ­ZE SA­LÂT U SE­LÂM GE­TİR­ME­NİN FA­ZÎLE­Tİ (1)

(...dünden devam)

Yüce Allah, Peygamberine salât-u selâm getirmeyi şu âyetiyle kullarına emretmektedir:

"Allah ve melekleri, Peygamber’e salât etmektedir. Ey îmân edenler! Ona salât ve selâm getirin." (Ahzâb sûresi, âyet 56)

Bu konuda Hz. Peygamber’in bazı hadislerine de bakalım:

Ebû Hüreyre (ra) Peygamberimizin şu hadîsini naklediyor:

"Kim bana bir salavât getirirse, Allah ona on rahmet verir."

Enes İbni Mâlik ise şu hadîsi rivayet ediyor:

"Ben kimin yanında anılırsam salavât getirsin. Kim bana bir kere salât ederse, Allah ona on kere salât eder" (Müslim, Ebû Dâvûd, Nesâî, Tirmizî İbn Hibbân’a gö­re, kuldan olursa, salât, duâ ve yakınlık talep et­mek­tir. Al­lah’tan olursa, salât, rahmet demektir.)

Hadîsin başka bir rivâyetinde ise: "Kim bana bir salât ederse, Allah ona on salât eder, onun on günahını siler ve onu on derece yükseltir." şeklindedir. (Ahmed, Nesâî, İbnü Hibbân, Hâkim.)

Abdurrahman İbni Avf anlatıyor: "Allah’ın Rasûlü (sav) (Medine) dışına çıktı. Ben de kendisini takip ettim. Bir hurmalığa geldi, orada secdeye kapandı, secdesi o kadar uzun sürdü ki Allah’ın, orada onun rûhunu almış olmasından korktum. Geldim, kendisini yokladım. Nihayet başını kaldırdı ve dedi ki:

"Ne oluyorsun Abdurrahman?" Ben de içimden geçeni söyledim. Buyurdu ki:

"Cibrîl Aleyhisselâm bana şöyle dedi: Seni müjdelerim, Yüce Allah diyor ki: ‘Kim sana salât getirirse ben de ona salât getiririm, kim sana selâm verirse ben de ona selâm veririm.’ Ben de şükür için secdeye kapandım." (Ahmed, Hâkim)

Abdullah İbn Amr İbnü’l-Âs, Peygamberimizin şöyle dediğini nakletmiştir:

"Müezzini işittiğiniz zaman, siz de onun söylediklerini söyleyiniz, sonra bana salavât getiriniz. Zira kim bana bir salavât getirirse, Allah ona on salât getirir. Sonra bana vesîle isteyiniz, çünkü vesile cennette öyle bir yerdir ki, Allah’ın kulları arasında yalnız bir kişiye nasîb olacaktır, o kulun ben olmamı istiyorum. Kim benim için Allah’tan vesîle isterse şefâatim vâcib olur." (Müslim, Ebû Dâvûd, Tirmizî)

(devamı yarın..)