İSLÂM TARİHİNDEN YAPRAKLAR (39) : TAHKÎM OLAYI PDF 
Pazartesi, 08 Haziran 2020 00:00

İSLÂM TARİHİNDEN YAPRAKLAR (39) : TAHKÎM OLAYI

(...dünden devam)

Ebu Musa’nın erdemine dair birçok rivayet vardır. Birisini anlatalım:

Kendisi şöyle anlatmış: Resulullah, Huneyn Savaşını bitirdikten sonra Ebu Âmir el-Eş’arî’yi (Ebu Musa’nın kardeşi veya amcası olur), Evtas birliğinin başında seriyyeye gönderdi. Ebu Âmir gittiğinde Düreyd öldürülmüş, adamları da bozguna uğratılmıştı. Bir adamın attığı ok Ebu Âmir’in dizine saplandı. Ben kendisinin yanına geldim, “Amca sana kim bu oku attı?” dedim. Oku atan adamı gösterdi. Ardından yetiştiğim adam beni görünce dönüp gitmeğe başladı. Adama: “Kaçmaktan utanmıyor musun, sen Arap değil misin? Dursana!” dedim. Adama yetiştim, birbirimize kılıç çalmaya başladık. Onu bir vuruşla öldürdüm. Sonra Ebu Âmir’in yanına geldim. Allah seni vuran adamı öldürdü, dedim. “Şu oku bedenimden çek!” dedi. Oku çektim, vücudundan su boşaldı. “Kardeşimin oğlu, dedi, Resulullah’a git, benden selâm söyle. Bana mağfiret dilesin” Ve beni kendisinin yerine insanlara komutan yaptı. Biraz sonra da öldü. Medîne’ye dönüp olayı Allah’ın Elçisine söylediğimde Resulullah koltuğunun altı görününceye dek ellerini kaldırıp dua etmeğe başladı: “Allahım kıyamet gününde onu yaratıklarının birçoğuna üstün kıl!” dedi. “Ya Resulallah, benim için de duâ et” dedim. “Allahım, Abdullah bn Kays’ın günahını bağışla, kıyamet gününde onu çok güzel bir yere koy” diye dua buyurdu (Müslim, No. 2498).

Ebu Büreyde’nin anlatımına göre bir gece Allah’ın Elçisi Mescide geldi, Mescidin kapısında iken içeride bir adamın namaz kıldığını gördü. Bana: “Ey Büreyde acaba bana görünen şu adam kimdir bilir misin?” dedi. “Allah ve Resulü daha iyi bilir” dedim. Buyurdu ki: “O Allah’a gönülden iltica eden bir mü’mindir. Kendisine Davud soyunun mizmar­larından bir mizmar verilmiştir!” Yanına vardım ki o adam Ebu Musa’l-Eş’arî imiş. Olanı ona bildirdim (Müslim, No. 793; Mecmau’z-Zevaid: 9/358).

Enbiya Suresi 79’ncu âyetin sonunda yüce Allah, dağları ve kuşları Dâvûd'a müsahhar kıldığını; bunların, onunla beraber tesbih et­tiklerini bildirmektedir. Bu âyet Dâvûd'un sesinin gayet güzel olduğunu da kanıtlar.

"Hz. Peygamber(sav.) geceleyin geçerken Ebû Mûsâ'l-Eş'­arî'nin Kur'ân okuduğunu duyar. Okuyuşunu, güzel sesini beğenir, durup Kur'ân'ı dinler. Ve: ‘Bu adama, Dâvûd âilesine verilen miz­mar­lardan bir mizmar verilmiş!’ der. Ebû Mûsâ: 'Yâ Resûlâllâh, eğer senin dinlediğini bilseydim, daha güzel okurdum' der" (Buhârî, Fedâilu'l-Kur'ân, 31; Müslim, Musâfirîn: 236).

(devamı yarın..)

 

 

   Copyright @ Süleyman Ateş