ÇOCUKLARLA AYRILMIŞ OLAN ANNE BABAYLA İNSANİ MÜNASEBETLERİ (2)

(...dünden devam)

İmdi kızınız bu ateist insandan ayrıldığına göre haram olan nikâh feshedilmiş ve sorun bitmiştir. Ancak İslâm hukukuna göre çocuklar babaya aittir. Eğer baba çocuklarına kötü muamele ederse o zaman durum değişir. Sizin yazınızda babanın çocuklarına kötü bir muamele ettiği söylenmiyor. İmdi inancı ne olursa olsun, her ço­cuğun babasına saygı göstermesi, dine aykırı olmayan konularda babasına itaat etmesi Allah'ın emridir. Babası başka bir kadınla yaşıyormuş ve çocuklarıyla birlikte o kadının yanında bulunup sohbet ediyorlarmış. Belki adam o kadınla birlikte yaşamayı söz­leşme haline getirmiş, belki aralarında resmi olmasa bile bir nikâh (bağlılık akdi) kurulmuştur. Bunu bilemeyiz. Özetle babanın çocuk­larını, beraber yaşadığı kadının yanına götürmesinde bir sakınca yoktur. Çünkü o kadın, adamın nikâhlı karısı olmasa bile çocukların üvey annesi durumundadır. Erkek çocuğun o kadınla evlen­mesi dinen haramdır. Kur'ân bunu yasaklamıştır:

“Artık babalarınızın evlendiği kadınlarla evlenmeyin. Çün­kü bu, edepsizliktir, (Allâh'ın) hışm(ı)dır ve iğrenç bir yol dur.” (Nisa: 22)

Nisa: 22-24’ncü âyetlerde, evlenilmesi haram kılınan kadınlar açık­lan­maktadır. İlk olarak babanın karısıyla evlenmek haram kılınmıştır. Câhiliyye devrinde üvey annesiyle evlenenler vardı. Müfessirlerin, 19’ncu âyet münase­betiyle anlattıkları üzere adam ölünce, başka bir kadından doğmuş olan oğlu, üvey annesinin üzerine elbisesini atarak "Malına vâris olduğum gibi karısına da vâris oldum" der ve böylece üvey annesiyle evlenebilirdi.

Müfessirlerin bazılarına göre bu âyet, babaların cinsel ilişki kurduğu bütün kadınlarla evlenmeyi, oğullarına haram kılmıştır. Hattâ bazılarına göre babanın sadece şehvetle baktığı kadın dahi oğluna haram olur. (Buhârî, Enbiyâ': bâbu mâ zukire 'an benî İsrâîl, hadîs: 720; Müslim, İmân: b. 47, h. 180; ) Tabii bu görüş, fakihlerin abartmasıdır. Kesin bir delîle dayanmaz. Kur'ân, sadece babanın evlendiği kadınla evlenmeyi harâm kılmıştır. İnsanların kendi kendine buna ilâveler yapmaya hakları yoktur.

Özetle kardeşim, kızınızın, çocuklarının babasıyla görüşmesine engel olmaya çalışması dinen haramdır. Babanın çocuğunu görme hakkı vardır. Hatta baba müşrik dahi olsa yine çocuk babasını görmelidir. Ancak onun İslâm'a  aykırı emirlerine uymaz, fakat dünya işlerinde ona itaat eder. Ayet şöyle buyurur:

"Eğer onlar seni, hakkında bilgin olmayan bir şeyi bana ortak koşman için zorlarlarsa, onlara itâ‘at etme. Onlarla dün­yâ(iş­le­rin)de iyi geçin ve bana yönelen kimsenin yoluna uy. Sonra dönüşünüz banadır; (o zaman ben) size yaptıklarınızı haber vere­ceğim" (diye öğüt verdik)." (Lokman: 15)

"Biz insana ana babasına iyilik etmeyi tav­siye ettik. Eğer onlar seni, (gerçekliği) hakkında hiçbir bilgin olmayan bir şeyi bana ortak koşman için zorlarlarsa (bu hususta) onlara itâ‘at etme. Dönüşünüz banadır. O zaman size yaptıklarınızı haber veririm." (Ankebut: 8)

(devamı yarın..)