AİLE BİREYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLER NEDİR? (7)

(...dünden devam)

Bu âyetlerden de insanın, ancak âile fertleriyle: ana-baba eş ve çocuklarıyla birlikte olduğu zaman tam anlamıyla mutlu olacağı; âilenin, dünya ve âhiretin saâdet kaynağı olduğu anlaşılır. Cennete giren mü’min, âilesinden ayrı olunca mutlu olamayacağı için salih eylemler yapmış olan âile bireyleri de kendisiyle birlikte cennete konulmaktadır.

Ayrıca âyetten, âile bütünlüğünün önemi, âile bölünmüşlüğünün insanda ruhsal çöküntüye, bahtsızlığa neden olacağı da anlaşılır. Çünkü âhirette dahi âile birleştiriliyor, bölünmüyor. Ancak âileyi bir arada tutan inanç ve davranış birliğidir. İnançları ve davranışları birbirine ters olan âile bireylerinin dünyada dahi birlikte olması kolay değildir. Çünkü bunlar birbirlerini iterler, birbirlerini görmekten ve birlikte olmaktan hoşlanmazlar, kavga ederler. İşte âhirette de ancak inanç ve eylemleri benzer olan âile bireyleri birleştirilmektedir. Ama inanç ve eylemleri ters olanlar bir araya gelmezler, zîrâ birinin yeri cennet, öbürünün yeri cehennem olur. Suçlular ile suçsuzlar aynı yerde olmazlar.

“O gün cennet halkı, bir iş içinde eğlenirler. Kendileri ve eşleri, gölgelerde, koltuklara yaslanmışlardır.” (Yâsîn: 55-56)

“Korunanlar da cennetlerde, ni‘met içindedirler. Rable­rinin kendilerine verdikleriyle sefâ sürerler. Rab'leri onları, cehennem azâbından korumuştur. ‘Yaptıklarınıza karşılık âfiyetle yeyin, için;’ Sıra sıra dizilmiş koltuklara yaslanarak. Onları, iri gözlü hûrîlerle evlendirmişizdir. Kendileri inanmış, zürriyetleri de imânda kendi­lerine uymuş olan kimselerin zürriyetlerini de kendilerine katmışızdır; kendi ameller(inin se-vâb)ından da hiçbir şey eksiltme­mi­şizdir. Herkes kendi kazandığına bağlıdır.” (Tûr: 17-21)

“Ve onlar Rab'lerinin yüzünü (rızâsını) arzu ederek (nefsin gücüne giden şeylere) sabrederler; namazı kılarlar, kendilerine verdi­ğimiz rızktan gizli ve açık olarak (hayır yoluna) harcarlar ve kötülüğü iyilikle savarlar. İşte şu yurdun sonucu onlarındır. (Onlar) Adn cennetlerine girerler. Babalarından, eşlerinden ve çocuklarından iyi olanlar da kendileriyle beraber olur. Melekler de her kapıdan yanlarına varırlar: ‘Sabretmenize karşılık selâm size, yurdun sonu ne güzel!’ (derler).” (Ra‘d: 22-24)

Bu âyetler de âile bireyleri arasındaki yakınlığın, âhirette de süreceğini, bu dünyâda mü’minlerin, kendileri gibi inanmış zürriyet­leri­nin de âhirette kendileriyle birlikte cennete sokulacağını gösterir. Bun­dan, dünyada fikir birliği içinde olan âile bireylerinin, âhiretteki saâdet yurdu içinde de beraber olacakları anlaşılır. Cennet ehli, cennette sev­dikleri, fakat yeniden yaratılmış güzel kadınlarla evlenirler.

(devamı yarın..)