KUR’ÂN’DA GÜN VE ZAMAN KAVRAMI (1)

Cevap: Fussilet: 61/9-10’ncu âyetlerde yeri iki günde yaratan Allah'a karşı nânkörlük edip O'na ortaklar, benzerler tasarlayan insanlara, inkâr tarzında bir soru ile bu yaptıklarının, şaşılacak bir şey olduğu belirtiliyor ve aslı iki günde yaratılmış olan dünyânın üzerine yüksek dağların birer baskı gibi atıldığı, bitki ve ürünlerinin yaratıldığı, dünyânın yaratılmasından itibaren dört gün içinde canlıların yaşamasına elverişli hale getirildiği anlatılmaktadır.

9’ncu âyette Allah'ın, Arzı iki günde yarattığı, 10’ncu âyette Arzın dağlarını, bereketlerini, bitki ve ağaçlarını dört günde yarattığı, 12’nci âyette ise gökleri iki günde yarattığı buyurulmaktadır. Bunların toplamı sekiz gün eder. Oysa başka âyetlerde Allah'ın, gökleri ve yeri altı günde yarattığı belirtilmektedir: Kaf: 34/38, A'raf: 39/54, yine bak: Yûnus: 51/3, Furkan: 42/59, Hadîd: 112/4, Hûd: 52/7, Secde: 75/4.

Bu âyetlerin asıl amacı, Allah'ın yanında birtakım aracı tanrılara tapan insanlara, o tanrıların bir şey yaratmadığını, gökleri ve yeri altı günde yaratmış olanın, Allah olduğunu, O'n-dan başkasına tapmanın bir yararı olmadığını vurgulamaktır.

Dünyânın iki günde, bitki ve azıklarının dört günde, yedi göğün de iki günde yaratıldığını söyleyen Fussılet: 61/9-10 ve 12’nci âyetler ile göklerin ve yerin altı günde yaratıldığını söyleyen bu âyetler arasında ilk anda bir çelişki var gibi gelirse de gerçekte âyetler arasında çelişki yoktur. Gökler ve yer altı günde yaratılmıştır. Allah'ın, göğe ve yere: "Ona ve arza, 'Gönüllü veya gönülsüz olarak (buyruğuma) gelin' dedi. 'Gönüllü olarak buyruğuna geldik' dediler.” sözünden, yerin yaratılışı sürerken göklerin de yaratıldığı anlaşılır. Yani önce gökler yaratılmış, sonra yerin yaratılışına başlanmış değil, bütün gök cisimlerinin aslı, hep beraber iki günde yaratılmıştır.

Herhalde kâinâtın yaratılışından söz eden âyetlerde kastedilen gün, insanların kullandığı yirmidört sâatlik zaman birimi değil, kâinâtın yaratılış evreleridir. Gün, her yıldızın, kendi ekseni çevresinde bir dönüşünden ibârettir. Dünyâmız, kendi çevresindeki dönüşünü yirmidört sâatte tamamlar. Dün­yâmız Güneşin bir uydusudur ve Güneş çevresinde dönmekte, bu dönüşünü de üçyüz altmış beş gün, altı sâatte tamamlamaktadır. Demek ki bu dönüş, göz önünde tutulursa dünyânın bir dönüş günü, 365,25 güne karşılıktır.

(devamı yarın..)