HZ. İSA ÖLMÜŞ MÜDÜR? TEKRAR YERYÜZÜNE GELECEK MİDİR? (7) PDF 
Perşembe, 07 Şubat 2019 00:00

HZ. İSA ÖLMÜŞ MÜDÜR? TEKRAR YERYÜZÜNE GELECEK MİDİR? (7)

(...dünden devam)

Hz. Peygamber zamanında Kur’ân-ı Kerîm’i dinleyen, okuyan, onun Hz. Meryem ve Hz. Îsâ hakkında anlattıklarını duyan Hıristiyanlar, onun tam gerçeği ifade ettiğini ve Îsâ’ya gelen kaynaktan geldiğini kabul edip ağlamışlar, Hz. Muhammed’in peygamberliğini kabul etmişlerdi (Mâide: 110/83-84). Kur’ân, Îsâ’­nın asılmadığını söylemektedir. Eğer onlar, Îsâ’nın çarmıha gerilmiş olduğuna inansalardı, inançlarının tersini söyleyen Kur’ân’ın vahiy olduğuna inanmazlar, itiraz ederlerdi. Onların Kur’ân’ı dinleyince ondan etkilenip İlâhî kaynaklı olduğuna inanmaları, o zaman da bu çarmıha gerilme olayına inanmayan Hıristiyanların varlığını gösteren kanıtlardandır.

Kur’ân-ı Kerîm’i İngilizceye çeviren George Sale, şöyle diyor: “Bazı kimseler, bu düşüncenin, Muhammed’in kendi icadı olduğunu sanırlar. Fakat yanılmaktadırlar. Onun zamanından çok önce bazı Hıristiyan mezhepleri bu düşünceyi benimsemişlerdi. Hıristiyanlığın ilk zamanlarında Basilidler, Îsâ’nın öldürüldüğünü kabul etmemiş, onun yerine Simon’un öldürüldüğüne inanmışlardır. Bunlardan önce Cerinthiler, bunlardan sonra da Carpocrati’ler de aynı inanca sahibolmuşlardır. Photius, okuduğu Resullerin Seyahat­leri adlı eserde gördükleri arasında şu cümlenin de bulunduğunu yazıyor: ‘Îsâ çarmıha gerilmedi, bir başkası onun yerine çarmıha gerildi. Onun için, onu çarmıha gerenlere güldü’ (Photius, Bibl, Cod. 114, col. 291).” (George Sale, The Koran, s. 50-51, not: 6, London ve New York)

Bugün modern Avrupalı araştırıcılar, çarmıh olayının uydurmalığını ispat etmektedirler. Alman Ernest die Bons, Gerçek Hıristiyanlık, adını taşıyan eserinde (s. 42) çarmıha gerilme ve kendini feda etme sorunu hakkında söylenenler, Mesîh’i görmemiş olan Paulos ve benzerlerinin icadıdır, gerçek Hıristiyanlığın esaslarından değildir, diyor (Mehâsinu’t-Te’vîl: 5/1695). Mösyö Charl da şöyle diyor: “Îsâ’nın asılması, tamamen uydurmadır. Çünkü Âdem oğullarından kurban kanı dökülmedikçe Allah’ın gazabı dinmez” şeklindeki eski inanca uymaktadır. Yahûdîler, Yaratıcının gazabını dindirmek ve rızasını kazanmak için çocuklarını kurban olarak takdim ediyorlardı. Hattâ bazen insan kurbanının etini yer, kanını içerlerdi. Fakat İsrâîloğulları arasında peygamberler çıkıp bu çirkin geleneği yasaklayınca insan kesme yerine hayvan kurban edilmeğe başlandı. İşte Îsâ’nın kurbanı (kendisini fedâ etmesi) inancının, bu eski gelenekle yakın ilişkisi vardır (Mehâsinu’t-Te’vîl: 5/1696). Gerçekten Îsâ’nın çarmıha gerilmesi, hayal ürünüdür. Başındaki taç ile çarmıha gerilmiş liderler tablosu, puta taparlıktan Hıristiyanlığa kopya edilmiştir.

(devamı yarın..)

 

 

   Copyright @ Süleyman Ateş