ALLAH’A ŞİRK KOŞMAK AFFEDİLMEZ Mİ? (3)

(...dünden devam)

Dikkatle okunursa 53’ncü âyetten Allah'ın, şirkten dönüp Müslüman olanların geçmiş günahlarını affedeceği anlaşılır. "Allah kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz, bundan başkasını dilediğine bağışlar" (Nisâ' Sûresi: 48) âyeti de aynı şeyi ifade etmektedir.

Bazı müfessirler âyetten, Allah'ın günahları bağışlamasının tevbeye bağlı olduğunu; ancak tevbe edenlerin günahlarını bağışlayacağını anlarken, bazıları da Allah'ın, tevbe şartı olmadan, şirk dışında kalan bütün günahları dilerse bağışlayacağını anlamışlardır. Tabii Allah için hiçbir şey vacib değildir. O dilediğini yapar. Dilediğini tevbe etmese de bağışlar. Fakat âyette kastedilen, Allah'ın, kendisine yönelenleri bağışlayacağıdır. Allah'a yönelmek tevbedir. Zaten bu husus 54’ncü âyette açıklanıyor: "Rabbinize yöneliniz ve O'na teslim olunuz!" buyuruluyor. Demek ki Allah başka tanrılara tapmayı bırakıp sadece kendisine yönelenleri, kulluk edenleri affeder.

Ayrıca âyetlerde insanın yaptıklarından sorumlu olduğu da açık bir biçimde anlatılmıştır. Çünkü şirk ve inkârından dolayı azâba çarpılan kişi, azâbı görünce: "Allah bana hidayet etseydi, ben de korunanlardan olurdum" diyerek hatasını kötü şansına, Allah'ın kaderine yüklemeğe çalışınca Allah onun bu sözünü reddediyor: "Hayır, âyetlerim sana geldi, ama sen onları yalanladın, böbürlendin ve nankörlerden oldun!" buyuruyor. Onun bu duruma düşmesine sebep Allah'ın ona hidâyet etmemesi değildir. Allah onu doğru yola götürmek için âyetler göndermiştir fakat o, kibrinden dolayı O'nun âyetlerini kabul etmeyerek bu duruma düşmüştür. Bu duruma düşmesinin sebebi, kendi davranışıdır.

Kullar ne kadar günah işlemiş olurlarsa olsunlar, umutsuzluğa kapılmadan Allah'a yönelip tevbe ederlerse Allah onları affeder. Bu âyetler yanında kulları umutsuzluktan kurtarıp tevbeye yönelten çok hadis vardır. Buhârî ve Müslim'de bulunan bir hadis özetle şöyledir:

99 kişi öldürdükten sonra yaptığına pişman olan bir adam, İsrail oğulları zâhidlerinden birine, günahının affedilip edilmeyeceğini sorar. "Hayır" cevabını alınca "bari seninle yüz olsun" deyip o zâhidi de öldürür. Sonra bir âlime durumunu sorar. O da başka bir köye gidip orada tevbe ederek kendisini ibadete vermesini öğütler. Adam pişmanlık ile o köye giderken yolda ölür. Allah'ın rahmet ve azâb melekleri gelirler. Adamı cennet veya cehenneme götürmek için tartışırlar. Allah onlara, adamın yürüdüğü yolu ölçmelerini, öldüğü yer hangi köye yakın ise adamı o meleklerin götürmesini emreder. Yolu ölçerler, gitmek istediği köye bir karış daha yakın olduğunu görürler. Böylece adamı rahmet melekleri alırb (Buhârî, Enbiyâ: 54; Müslim, Tevbe: 46, 47)

***