CEZALAR TANRI RAHMETİNE AYKIRI MI?*

Sayın hocam çok yakın arkadaşım Kur’ân'a inanmadığını söylüyor. Neden diye sorduğumuzda da: benim tanrım o kadar yücedir ki bir hırsızlık durumu karşısında sadece o kişinin ellerinin kesilmesini çözüm olarak sunamaz insanlığa; ya da bir kadını dövün, diyemez daha mükemmeldir tanrı ve daha mükemmel çözümler sunmalıdır, diyor. Bu konuda bizi aydınlatabilirseniz memnun olurum ben birçok kişiye danıştım ama tatmin edici cevaplar alamadım; teşekkürler...

Cevap: Hiçbir toplum, suçluları cezasız bırakmaz. Eğer suç işleyenler ceza görmezse toplumda huzur ve güven diye bir şey kalmaz. Arkadaşınız gibi bazı kimselerin Kur’ân’daki bazı cezaları ağır bulup Allah’a yakıştırmaması tarih bilmemekten kaynaklanır. Bir kere o tür cezaları Allah sunmuyor. Tarih boyunca insanlar bazı suçlara cezalar geliştirmişlerdir. Hırsızlara el kesme, haksız olarak insan öldüreni öldürme (kısas) gibi cezalar, Kur’ân indiği zaman toplumda uygulanırdı. Toplum, güvenliğin sağlanması için bu kanunları uygulamakta idi. Bu yasalar ta Hamurabi döneminden beri vardı. Kur’ân da toplum güvenliği için gerekli bulduğu yasaların ve cezaların adil olarak uygulanmasını emretmiş, zararlı olanlarını kaldırmıştır.

Herhalde bu cezaları ağır bulan insanlar, 1500 yıl önce yaşamış olsalardı ve kendilerinin malı çalınmış, ya da bir yakınları öldürülmüş olsaydı, bu cezaların en katı biçimde uygulanmasından yana olurlardı. Şimdi de malı çalınmış, ya da evladı hunharca öldürülmüş olan kimseler, ellerinden gelse hırsızı ezmekten, katili öldürmekten çekinmezler. Ama Kur’ân’ın asıl amacı ceza uygulamak değil, suçu ortadan kaldırmaktır. Şâyet toplum, suçları daha hafif yöntemlerle ortadan kaldırabiliyorsa bunda bir sakınca görmez. Nitekim hırsız uslandığı takdirde elinin kesilmesinden vazgeçilmesini öğütler. Böyle tutarsız düşüncelerle Kur’ân hakkında kuşku uyandırmaya çalışanlar, sonunda bir gün yaptıklarına pişman olurlar. İnsanın bir manevî desteğe ihtiyacı vardır. En büyük destek kutsal Kur’ân’dır. Ona güveni sarsmak, topluma yapılacak en büyük kötülüktür. Çünkü bu durum, toplumu desteksiz, güvensiz bırakma çabasından başka bir şey olamaz.

*yazı arşivden alınmıştır